مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۷۵
گر تو کنی روی ترش زحمت از این جا ببرم رشیدالدین وطواط : رباعیات
شمارهٔ ۴۰ - در شکوه
عدل تو اگر چهره بما بنمودی ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۰
زیور همه بر سرو سمنبر زیبد سعدی : غزلیات
غزل ۳۴
گناه کردن پنهان به از عبادت فاش بابافغانی : مفردات
شمارهٔ ۴۱
آه کز جلوه ی نازک بدنی مست شدم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۸۹
دل سحرگاهی به‌گلشن یاد آن رخسار کرد حکیم نزاری : دستورنامه
بخش ۱۰ - حرمت شراب
شراب آن گهی دست شرّست و شور سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۸
دام زلف تو به هر حلقه، طنابی دارد وفایی شوشتری : رباعیات
شمارهٔ ۱۶
گر بنده گنه ز رحمتت بیش کند امیرخسرو دهلوی : مطلع‌الانوار
بخش ۱۱ - حکایت دم زندگانی به حق عیسی(ع)
صبح دمی رفت مسیحا به دشت رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۱۵ - النوبة الاولى
قوله تعالى: أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ در نیندیشند درین قرآن ؟ وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ و اگر این قرآن از نزدیک جز از اللَّه بودى، لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلافاً کَثِیراً (۸۲) درین قرآن اختلافهاى فراوان یافتندید. صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰
ز خارزار تعلق کشیده دامان باش ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۷
در روضه جان تاره نباتی خضرست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۳۸
بسکه افتاده‌ست باغ آبرو نایاب گل رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۶۵ - رضی آرتیمانی قُدِّسَ سِرُّه
اسم شریفش میرزا محمد رضی از سادات رفیع الدرجات آرتیمان، مِنْمحال توسرکان مِنْتوابع همدان. سیدی است صاحب ذوق و حال و عارفی باافضال. در معارف الهیه، مسلم افاق و در مدارج حقانیه درعالم، طاق. معاصر شاه عباس ماضی صفوی و والد میرزا ابراهیم متخلص به ادهم است که از شعراست. یک هزار بیت دیوان دارند. تیمناً و تبرّکاً برخی از اشعارش نوشته می‌شود: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷
بوی پیراهن دلیل راه شد یعقوب را رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۰۲ - علی رامتینی بخارایی علیه الرحمه
نامش علی النّساج ملقب به خواجه عزیزان. از اهل رامتین مِنْمضافات بخارا و از اعاظم طبقهٔ نقشبندیه. مرید خواجه فغنوی. مولوی در مدح او فرموده است: آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶
زبان، غمی که بدل داشتم نهان نگذاشت اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۳۷
گر دوست نصیب ما نکردست فراغ ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۲ - در نصیحت
این شنیدم که تازی‌ای درویش
غزل شمارهٔ ۱۷۷۵
گر تو کنی روی ترش زحمت از این جا ببرم رشیدالدین وطواط : رباعیات
شمارهٔ ۴۰ - در شکوه
عدل تو اگر چهره بما بنمودی ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۰
زیور همه بر سرو سمنبر زیبد سعدی : غزلیات
غزل ۳۴
گناه کردن پنهان به از عبادت فاش بابافغانی : مفردات
شمارهٔ ۴۱
آه کز جلوه ی نازک بدنی مست شدم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۸۹
دل سحرگاهی به‌گلشن یاد آن رخسار کرد حکیم نزاری : دستورنامه
بخش ۱۰ - حرمت شراب
شراب آن گهی دست شرّست و شور سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۸
دام زلف تو به هر حلقه، طنابی دارد وفایی شوشتری : رباعیات
شمارهٔ ۱۶
گر بنده گنه ز رحمتت بیش کند امیرخسرو دهلوی : مطلع‌الانوار
بخش ۱۱ - حکایت دم زندگانی به حق عیسی(ع)
صبح دمی رفت مسیحا به دشت رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۱۵ - النوبة الاولى
قوله تعالى: أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ در نیندیشند درین قرآن ؟ وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ و اگر این قرآن از نزدیک جز از اللَّه بودى، لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلافاً کَثِیراً (۸۲) درین قرآن اختلافهاى فراوان یافتندید. صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰
ز خارزار تعلق کشیده دامان باش ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۷
در روضه جان تاره نباتی خضرست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۳۸
بسکه افتاده‌ست باغ آبرو نایاب گل رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۶۵ - رضی آرتیمانی قُدِّسَ سِرُّه
اسم شریفش میرزا محمد رضی از سادات رفیع الدرجات آرتیمان، مِنْمحال توسرکان مِنْتوابع همدان. سیدی است صاحب ذوق و حال و عارفی باافضال. در معارف الهیه، مسلم افاق و در مدارج حقانیه درعالم، طاق. معاصر شاه عباس ماضی صفوی و والد میرزا ابراهیم متخلص به ادهم است که از شعراست. یک هزار بیت دیوان دارند. تیمناً و تبرّکاً برخی از اشعارش نوشته می‌شود: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷
بوی پیراهن دلیل راه شد یعقوب را رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۰۲ - علی رامتینی بخارایی علیه الرحمه
نامش علی النّساج ملقب به خواجه عزیزان. از اهل رامتین مِنْمضافات بخارا و از اعاظم طبقهٔ نقشبندیه. مرید خواجه فغنوی. مولوی در مدح او فرموده است: آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶
زبان، غمی که بدل داشتم نهان نگذاشت اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۳۷
گر دوست نصیب ما نکردست فراغ ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۲ - در نصیحت
این شنیدم که تازی‌ای درویش
