صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۸۰
بار غم از دلم می گلرنگ بر نداشت
عطار نیشابوری : بیان الارشاد
در بیان قوتهای معنی
کند تقریر اهل این معانی
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۸۸
آسمان سفله بی برگ و نوایی بیش نیست
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵
زهی خجسته زمانی که یار بازآید
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۶۴۷
دور از تو اگر لب به نفس بگشایم
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۹۹
من کیستم، چو پل دل خود آب کرده ای
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۲
ای درد چو بی‌درد ز حالم غافل
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۷۲
گر بی طلب رسد رزق ما را عجب نباشد
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵
ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۰۰
با زهر چشم خنده هم آغوش کرده ای
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳۰
دل در نظر مردم فرزانه بزرگ است
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۹۴
روی زمین به زلف معنبر گرفته ای
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۹۰
به جای سبزه چو ایام زندگی بسر آید
ترانه های کودکانه : بخش اول
زنبور کارگر
زنبور طلا منم من
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۹۶
در خاک و خون کشید مرا ترک زاده ای
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳۱
خورشید ترا از خط شبرنگ وبال است
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۳
خیز تا خرقه ی صوفی به خرابات بریم
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۹۵
از مردمان اگر چه کناری گرفته ای
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۹۷
ای آن که دل به عمر سبکرو نهاده ای
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۹۸
از دل مپرس، خانه به سیلاب داده ای