واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۸۶
ای ازلم ولانسلمت، خلق به تنگ
عطار نیشابوری : بخش بیست و هشتم
الحكایة و التمثیل
کودکی بود از جمالش بهرهٔ
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۷
برانید برانید که تا باز نمانید
ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۹ - بحاجی حسین آقای ملک بر سبیل طیبت نگاشته است
حسینا دولتی جاوید و عمری جاودان بادت
اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۲۰
نیست در سر هوس جوش خریدار مرا
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۸
این روزه چو غربال به بیزد جان را
فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳
رفت صد عید و نسیمی یاد باغ ما نکرد
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۳
بسکه چون‌گل پرده‌ها بر پرده شد سامان مرا
سعدی : غزلیات
غزل ۳۷۹
آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم
احمد شاملو : مدایح بی‌صله
شبِ غوک
خِش‌خشِ بی خا و شینِ برگ از نسیم
محمد بن منور : فصل دوم - حکایاتی که بر زبان شیخ رفته
حکایت شمارهٔ ۵۹
شیخ را قدس اللّه روحه یک روز قبضی بود، از میهنه قصد سرخس کرد چنانک سنت او بود. چون بدست کرد رسید لقمان را دید. لقمان گفت ای بوسعید کجا می‌روی؟ گفت دلم تنگ است به سرخس می‌روم. گفت چون به سرخس رسی خدای سرخس را از ما سلام گویی!
فریدون مشیری : نوایی هماهنگ باران
در پی هر گریه
من، بر این ابری که این سان سوگوار
فردوسی : سهراب
بخش ۱
اگر تندبادی براید ز کنج
عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
حکایت احمد حنبل که پیش بشر حافی می‌رفت
احمد حنبل امام عصر بود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۶
زخم زبان به جوش نیارد فسرده را
ابوالفضل بیهقی : مجلد نهم
بخش ۲۱ - تدبیر فرستادن لشکر
ذکر رسیدن سلطان شهاب الدّوله و قطب الملّة ابی سعید مسعود ابن یمین الدّولة و امین الملّة، رضی اللّه تعالی عنهما، بشهر هری و مقام کردن آنجا و بازنمودن احوال آنچه حادث گشت آنجا تا آنگاه که بتاختن ترکمانان رفت و مجاری‌ آن احوال‌
صفای اصفهانی : مسمطات
مسمط در نعت صدیقه کبری فاطمه زهرا سلام الله علیها
برخاست ب آئین کهن مرغ شب آویز
نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش نفاق و دورويى
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تُحَسِّنَ فِي لاَمِعَةِ اَلْعُيُونِ عَلاَنِيَتِي وَ تُقَبِّحَ فِيمَا أُبْطِنُ لَكَ سَرِيرَتِي
صفی علیشاه : متفرقات
شمارهٔ ۳۵
ناصرالدین شه دو قرنست آنکه باشد شهریار
انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۵ - در مدح امیر عزالدین طوطی بک
خراب کرد به یکبار بخل کشور جود