مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۷
زان زر هوسی که خیزد از کان سخن فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۴
بهار رفت و نچیدیم گل ز گلشن او شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۵
واحدی در کثیر پیدا شد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۵
محضر قتلش به مهر بال و پر آماده شد فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۸۳ - در مدح امیر ابو احمد محمد بن محمودبن ناصر الدین
عروس ماه نیسان را جهان سازد همی حجله باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۸۳
ز یاد خود بیا پروا کریمان وحیدالزمان قزوینی : شهرآشوب کوچک
بخش ۱۴ - صفت کبابی
دایم ز نظاره ی کبابی اثیر اخسیکتی : قصاید
شمارهٔ ۸۰ - مدح سید فخرالدین عربشاه «علاءالدوله»
به بست کله سحابی بر آسمان کرم ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۱۵ - ایضاً له
دلیل نصرت حق زخم نیزه عربست مولوی : دفتر اول
بخش ۷۶ - تفسیر رجعنا من الجهاد الاصغر الی‌الجهاد الاکبر
ای شهان کشتیم ما خصم برون جویای تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۵۳
هر کس قدر شکستگی را داند فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۶۵ - نیز در مدح عضدالدوله امیر یوسف سپاهسالار برادر سلطان محمود گوید
همی نسیم گل آرد بباغ بوی بهار رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۱۴۲ - قصیدۀ محذوف النقط در مدح محمد نام
که کرد کار کرم مرد وار در عالم ؟ جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۳۹ - داستان خاقان چین که تحفه حقیر به اسکندر فرستاد و به حکمتی شریفش آگاهی داد
سکندر ز اقصای یونان زمین عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۱۴۴
هر چیزی که هست به بلا بکاهد، به نعما بیفزاید، مگر عشق که به بلا بیفزاید و به نعما بکاهد. ای درویش از آنجا که حقیقت عشق است باید که به هیچ نیفزاید و نکاهد. اَلْمَحَبَّةُ لایَزیدُ باْلبِرِّ وَلایَنْقُصُ بِالْجَفاءِ. اما بدانکه عشق آتش است و هیزم او تن و جان و دل و دیدۀ عاشق، تا آن در وی نیفتد شعله برنیارد و حرارت او نیفزاید. فرخی سیستانی : قطعات (گزیدهٔ ناقص)
قطعه شمارهٔ ۳
ای دوستی نموده و پیوسته دشمنی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۱۰
چه بلاست از دو چشمت نظر نیاز کردن کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۴۴۸
ای از رسرشک باران از ابر مهدی اخوان ثالث : زمستان
سرود پناهنده
نجوا کنان به زمزمه سرگرم سلمان ساوجی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۵
گل افسری از لعل و گهر می‌سازد
شمارهٔ ۱۲۷
زان زر هوسی که خیزد از کان سخن فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۴
بهار رفت و نچیدیم گل ز گلشن او شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۵
واحدی در کثیر پیدا شد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۵
محضر قتلش به مهر بال و پر آماده شد فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۸۳ - در مدح امیر ابو احمد محمد بن محمودبن ناصر الدین
عروس ماه نیسان را جهان سازد همی حجله باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۸۳
ز یاد خود بیا پروا کریمان وحیدالزمان قزوینی : شهرآشوب کوچک
بخش ۱۴ - صفت کبابی
دایم ز نظاره ی کبابی اثیر اخسیکتی : قصاید
شمارهٔ ۸۰ - مدح سید فخرالدین عربشاه «علاءالدوله»
به بست کله سحابی بر آسمان کرم ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۱۵ - ایضاً له
دلیل نصرت حق زخم نیزه عربست مولوی : دفتر اول
بخش ۷۶ - تفسیر رجعنا من الجهاد الاصغر الی‌الجهاد الاکبر
ای شهان کشتیم ما خصم برون جویای تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۵۳
هر کس قدر شکستگی را داند فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۶۵ - نیز در مدح عضدالدوله امیر یوسف سپاهسالار برادر سلطان محمود گوید
همی نسیم گل آرد بباغ بوی بهار رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۱۴۲ - قصیدۀ محذوف النقط در مدح محمد نام
که کرد کار کرم مرد وار در عالم ؟ جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۳۹ - داستان خاقان چین که تحفه حقیر به اسکندر فرستاد و به حکمتی شریفش آگاهی داد
سکندر ز اقصای یونان زمین عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۱۴۴
هر چیزی که هست به بلا بکاهد، به نعما بیفزاید، مگر عشق که به بلا بیفزاید و به نعما بکاهد. ای درویش از آنجا که حقیقت عشق است باید که به هیچ نیفزاید و نکاهد. اَلْمَحَبَّةُ لایَزیدُ باْلبِرِّ وَلایَنْقُصُ بِالْجَفاءِ. اما بدانکه عشق آتش است و هیزم او تن و جان و دل و دیدۀ عاشق، تا آن در وی نیفتد شعله برنیارد و حرارت او نیفزاید. فرخی سیستانی : قطعات (گزیدهٔ ناقص)
قطعه شمارهٔ ۳
ای دوستی نموده و پیوسته دشمنی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۱۰
چه بلاست از دو چشمت نظر نیاز کردن کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۴۴۸
ای از رسرشک باران از ابر مهدی اخوان ثالث : زمستان
سرود پناهنده
نجوا کنان به زمزمه سرگرم سلمان ساوجی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۵
گل افسری از لعل و گهر می‌سازد
