حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۹
چه عیشها دگر اصحاب را کزین سفرست صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۴۹
کجا شور قیامت تلخ سازد خواب شیرینم؟ عطار نیشابوری : بخش دوازدهم
الحكایة و التمثیل
بامریدان شیخی از راه دراز مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
شبی گریم شبی نالم ز هجرت داد از این شبها قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۴۳
ای پسر نیست حرص را پایان سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۵
عالم دریا حباب آن دریا ما اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۳
جنون هر لحظه چون تاکم به تارک خاک می ریزد کسایی مروزی : دیوان اشعار
خضاب شاعر
از خضاب من و موی سیه کردن من قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹
گیرم که ز اصل خود کند فرع، حجاب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۴۶
خویش را پیشتر از مرگ خبر باید کرد صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۰ - الافراد و الامینان
اگر افراد را جوئی رجالند سعدی : ملحقات و مفردات
تکه ۲۲
من خسته چون ندارم، نفسی قرار بیتو سعدی : باب اول در سیرت پادشاهان
حکایت شمارهٔ ۹
یکی از ملوک عرب رنجور بود در حالت پیری و امید زندگانی قطع کرده که سواری از در درآمد و بشارت داد که فلان قلعه را به دولت خداوند گشادیم و دشمنان اسیر آمدند و سپاه و رعیت آن طرف بجملگی مطیع فرمان گشتند ملک نفسی سرد بر آورد و گفت این مژده مرا نیست دشمنانم راست یعنی وارثان مملکت. عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۲۵
یار آمده و در صدد دلداری ست هاتف اصفهانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸
بیمهری اگر چه بیوفا هم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۰
ساربانا اشتران بین سر به سر قطار مست اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
ز شام ما برونور سحر را
ز شام ما برونور سحر را هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۷
چند پنهان کنم افسانه هجران از تو؟ قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۴
ای پسر درکار دنیا تا توانی دل مبند سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۲۵
صاحب قران مملکت ای آصفی که هست
شمارهٔ ۲۲۹
چه عیشها دگر اصحاب را کزین سفرست صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۴۹
کجا شور قیامت تلخ سازد خواب شیرینم؟ عطار نیشابوری : بخش دوازدهم
الحكایة و التمثیل
بامریدان شیخی از راه دراز مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
شبی گریم شبی نالم ز هجرت داد از این شبها قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۴۳
ای پسر نیست حرص را پایان سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۵
عالم دریا حباب آن دریا ما اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۳
جنون هر لحظه چون تاکم به تارک خاک می ریزد کسایی مروزی : دیوان اشعار
خضاب شاعر
از خضاب من و موی سیه کردن من قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹
گیرم که ز اصل خود کند فرع، حجاب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۴۶
خویش را پیشتر از مرگ خبر باید کرد صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۰ - الافراد و الامینان
اگر افراد را جوئی رجالند سعدی : ملحقات و مفردات
تکه ۲۲
من خسته چون ندارم، نفسی قرار بیتو سعدی : باب اول در سیرت پادشاهان
حکایت شمارهٔ ۹
یکی از ملوک عرب رنجور بود در حالت پیری و امید زندگانی قطع کرده که سواری از در درآمد و بشارت داد که فلان قلعه را به دولت خداوند گشادیم و دشمنان اسیر آمدند و سپاه و رعیت آن طرف بجملگی مطیع فرمان گشتند ملک نفسی سرد بر آورد و گفت این مژده مرا نیست دشمنانم راست یعنی وارثان مملکت. عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۲۵
یار آمده و در صدد دلداری ست هاتف اصفهانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸
بیمهری اگر چه بیوفا هم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۰
ساربانا اشتران بین سر به سر قطار مست اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
ز شام ما برونور سحر را
ز شام ما برونور سحر را هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۷
چند پنهان کنم افسانه هجران از تو؟ قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۴
ای پسر درکار دنیا تا توانی دل مبند سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۲۵
صاحب قران مملکت ای آصفی که هست
