کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۹۵
زلف تو که دید آن بصورت ماری مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۹۹
دل را ز من بپوشی یعنی که من ندانم ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۷۷
گرم حاجت آمد به تعریف تو اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۱۷
درویش توان بکهنه رختی بودن امیرشاهی سبزواری : رباعیات
شمارهٔ ۷
تا از رخ تو سنبل تر میخیزد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹۳
هر گاه که در معنی قرآن برسی محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳
من از رغم غزالی شهسواری کرده‌ام پیدا سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
فی‌الهدایة
سبب هدیهٔ ایادی او عطار نیشابوری : هیلاج نامه
در اسرار عشق و نموداری هیلاج فرماید
کمال عشق داند یافت عاشق اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۱۴
چشم ار ز ادب به توتیایی نرسد کمال‌الدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۵۴
گل زرشک تو پیرهن بدرد شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۸۰
جام گیتی نما به ما دادند نشاط اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۷
طلع الصبح و فاضت الانوار رضی‌الدین آرتیمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳
مرا دستی است بالا دست گردون شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳
ما سالها مقیم در یار بوده ایم فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۲
تا حریفان بر در می‌خانه ماوا کرده‌اند سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۳۸
خواجه از قول باز می‌گردد واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۴۹ - تاریخ بنای مهتابی نواب خان
مه برج اقبال، «نواب خان » فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۰
در عالم عشق تو نه کفر است و نه اسلام عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۱۴۱
در فصول پیشین نوشته‌ام که عشق را توجه بجهتی نیست فَاَیْنَما تُولَوُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّه اکنون میگویم حدیث اِنَّ اللّهُ جَمیلٌ یُحِبُّ الجَمال برخوان و بیقین بدان که عاشق آن جمال می‌باید بود یا عاشق محبوبش و این رمزی قوی است در دانستن عشق. قصه دراز مکن تو هممحبّیو هم محبوب زیرا که جمال بطبع محبوبست بدین نسبت محبی و چون سر خَلَقَ اللّهُ ادَمَ عَلی صوُرَتِهِ در تو پدید شده است بدین نسبت محبوبی، پس روا بود که عاشق در خود نگرد معشوق را بیند دوست گیرد و درین مقام تعدد برخیزد عاشق و معشوق و عشق یکی باشد:
شمارهٔ ۷۹۵
زلف تو که دید آن بصورت ماری مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۹۹
دل را ز من بپوشی یعنی که من ندانم ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۷۷
گرم حاجت آمد به تعریف تو اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۱۷
درویش توان بکهنه رختی بودن امیرشاهی سبزواری : رباعیات
شمارهٔ ۷
تا از رخ تو سنبل تر میخیزد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹۳
هر گاه که در معنی قرآن برسی محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳
من از رغم غزالی شهسواری کرده‌ام پیدا سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
فی‌الهدایة
سبب هدیهٔ ایادی او عطار نیشابوری : هیلاج نامه
در اسرار عشق و نموداری هیلاج فرماید
کمال عشق داند یافت عاشق اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۱۴
چشم ار ز ادب به توتیایی نرسد کمال‌الدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۵۴
گل زرشک تو پیرهن بدرد شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۸۰
جام گیتی نما به ما دادند نشاط اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۷
طلع الصبح و فاضت الانوار رضی‌الدین آرتیمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳
مرا دستی است بالا دست گردون شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳
ما سالها مقیم در یار بوده ایم فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۲
تا حریفان بر در می‌خانه ماوا کرده‌اند سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۳۸
خواجه از قول باز می‌گردد واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۴۹ - تاریخ بنای مهتابی نواب خان
مه برج اقبال، «نواب خان » فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۰
در عالم عشق تو نه کفر است و نه اسلام عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۱۴۱
در فصول پیشین نوشته‌ام که عشق را توجه بجهتی نیست فَاَیْنَما تُولَوُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّه اکنون میگویم حدیث اِنَّ اللّهُ جَمیلٌ یُحِبُّ الجَمال برخوان و بیقین بدان که عاشق آن جمال می‌باید بود یا عاشق محبوبش و این رمزی قوی است در دانستن عشق. قصه دراز مکن تو هممحبّیو هم محبوب زیرا که جمال بطبع محبوبست بدین نسبت محبی و چون سر خَلَقَ اللّهُ ادَمَ عَلی صوُرَتِهِ در تو پدید شده است بدین نسبت محبوبی، پس روا بود که عاشق در خود نگرد معشوق را بیند دوست گیرد و درین مقام تعدد برخیزد عاشق و معشوق و عشق یکی باشد:
