اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۱۲
عمری همه صحبت که و مه دیدم
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۳
تا کار بخلقت نفتد یار تو اند
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۳
در مذهب عاشقان که رمزی دگرست
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳
گر سوخته نیستی در درد مکوب
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸۶
من گر چه نمیزنم دم از دانایی
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۰۴
مشنو که چو من عمر تباهیست دگر
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۷
می خور که فلک نقد بقا میدزدد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۲۱
هر چند که پی برم بر اسرار نهان
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
آبی ز دم مسیح یارت شده است
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۱
در خانه اگر نکو سرشتی داری
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۵
شهدی همه نیش است و در او نوش کم است
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۲۲
اهلی ز توفیق بد تبرا میکن
صغیر اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۳۱ - قصیده مولودیه ذیل در ماه رجب ۱۳۴۹ هجری
به عتبات مشرف شده بودند در اصفهان سروده شد و ارسال گردید
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۵
آن بت که ز فرق تا قدم صنع خداست
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۰
آنکس نعمش زیاده باشد همه وقت
اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۰
روز جزا خجالت سرشار نارساست
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۸
در آتش پدر نگاه لیلی چون کرد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
هر چند که صیت شعرم « ظ » آفاق شنفقت
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹۲
ایخواجه که در حقیقت حق کوشی
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۱
مست تو کسی بود که چون آه کند