اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۷
از جان منت فراغ اگر ای ساقیست اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۱
پیش تو مرا شرم و حیا خواهد کشت اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۰۷
در عشق تو دور از دل خرم ماییم اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹۸
آن به که بکس مزاح بازی نکنی اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۰
عارف بجز از عارف آگاه کجاست اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۱
ممسک بجهان به بیش و کم محرومست اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۵
خوشباش که غم کلید شادی باشد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
خوش باش که بر دوزخیان روز حساب اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹
دل مست بتان ز صورت چون مه اوست ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۳
آخر برسد به صبح صادق شب ما اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۰
ای نخل جوان درین چمن با گل و خار اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۶
ای کز ستم تو راحتی می یابم اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۴۲
اهلی بگسل ز صحبت هیچ‌کسان اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۷
فرزند که بی حیا و شرم و ادب است اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۹
هر چند به حکمت شده یی فرد و وحید اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۷۶
زن را که بجام عیش دستی باشد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۴
تا کی ز خمار می سرافکنده شویم اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۹
گر من صفت سینه مجروح کنم اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۱
هر چیز که نوبهار و نوبر باشد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۷
گر دل ز غبار غم درون پاک کند