مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۴۱
هرچیز که بسیار شود خوار شود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۰۱
تا چهره تو از می گلرنگ آل شد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۲۴
بر آن رویی که نتوان می گرفتن مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۴۰
هر چند دلم رضا او می‌جوید اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴
صبح است مست باده دوشینه هوا مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۳۹
هر جا به جهان تخم وفا برکارند واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵۳
دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه داده مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۳۸
هان ای دل خسته وقت مرهم آمد اقبال لاهوری : پیام مشرق
خرده (۱۵)
چه خوش بودی اگر مرد نکویی عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۷۷
خود فزاید همیشه مهر فروغ فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰
رخ نگار مرا هر زمان دگر رنگ است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۳۷
و هو معکم از او خبر می‌آید رهی معیری : رباعیها
نوشین لب
گلبرگ به نرمی چو بر و دوش تو نیست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۳۶
گر راه روی راه برت بگشایند قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۶
میسرت نشود عاشقی و مستوری جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۲۰
سر معشوق بر بالین ناز است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۳۵
نی آب روان ز ماهیان سیر شود مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۱۲
من بینم آنرا که نمی‌بینم من مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۴۳
اندرآ ای اصل اصل شادمانی شاد باش مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۳۴
می‌گوید عشق هرکه جان پیش کشد