صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۸
چه سود ازین که چو یوسف عزیز خواهم شد؟ سعدی : غزلیات
غزل ۷۷
بر من که صبوحی زده‌ام خرقه حرام است عطار نیشابوری : بخش چهارم
(۳) حکایت پادشاه که از سپاه بگریخت
در افتادند در شهری سپاهی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۰
ز بامداد سعادت سه بوسه داد مرا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱۰
از لب یار شکر را چه خبر؟ صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۶۲
نلرزد چون دل از دهشت چو برگ بیدپیران را؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۶
دلم خاک مراد خویش داند نامرادی را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۸۶
چه بهشتی است که دستم کمر یار شود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶
وصف زلف یار عاجز می کند تقریر را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۴
نمی گردد کف بی مغز مانع سیر دریا را عطار نیشابوری : دفتر اول
در پیدا آوردن حوّا از پهلوی چپ آدم در نمودار سیر کل فرماید
ز پهلوی چپ آدم عیان شد عطار نیشابوری : باب سی و چهارم: در صفتِ آمدن معشوق
شمارهٔ ۱۶
دوش آمد و گفت: در جنون میفکنیم صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۲۶۵
ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می پیچد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۹۷
صبح چو آفتاب زد رایت روشنایی‌یی عطار نیشابوری : باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق
شمارهٔ ۵
از دل گرمی که در هوای تو مراست عطار نیشابوری : باب سی و چهارم: در صفتِ آمدن معشوق
شمارهٔ ۱۳
دوش آمد و گفت: خویش را دشمن باش صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۷۱
لعل سیراب تو ترخنده به صهبا زده است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۸
برخیز که ساقی اندر آمد عطار نیشابوری : بخش ششم
(۶) حکایت غلبۀ عشق مجنون بر لیلی
چو مجنون درگه لیلی بدیدی عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ ۵۹
کی پشه تواند که ثریا بیند