سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۳۴
پیوستگان عشق تو از خود بریده اند
ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٠٢
بنگر چه سرخ چشمی و شوخی همیکند
قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۱
قضا ز خانه چو رختم بر آستانه نهاد
ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٨٣۵
دلا تفرج فردوس اگر همی طلبی
اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۱۵۵
عشق تو فزون است زبینایی من
کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۶
عرفات عشق بازان سر کوی بار باشد
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۲
ماه دیدم شد مرا سودای چرخ
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۳۶
ای رخت فکنده تو بر اومید و حذر بر
صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۷
تا نگوئی بجهان دوست مرا بسیار است
اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۶۲
در عالم عشق کفر ایمان باشد
سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۸
مرا که در تن بی قوتست جانی خشک
فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۵
خنک آن روز که از عقل نجاتم دادند
سعدی : مفردات
بیت ۴۲
دو عاشق را به هم بهتر بود روز
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۴۷
خرامان می‌روی در دل چراغ افروز جان و تن
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۸۸
در هر دو جهان غیر یکی باشد نه
فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۱
عالم چو خاتمیست که این است عشق قص
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۱۶
چه نزدیک است جان تو به جانم
عطار نیشابوری : نزهت الاحباب
غزل
ای چون من صد بنده و چاکر ترا
ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٢١
دوش با خود نفسی مصلحت دنیا را
فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۷
دل که ویران اوست آباد است