امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۵
من قلندروار شومّه سر دروازه
رشیدالدین میبدی : ۵- سورة المائدة- مدنیة
۴ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: یا أَهْلَ الْکِتابِ این خطاب با جهودان و ترسایان است. ربّ العزّة ایشان را بایمان و توحید میخواند، و پذیرفتن رسالت محمد (ص) و اظهار نعت و اتّباع سنّت وى. میگوید: رسول ما با شما آمد، تا آنچه شما پنهان میکنید از آیت رجم و نعت و صفت محمد که در تورات و انجیل است وى پیدا و روشن کند بعد از آنکه از بسیارى که پنهان کرده‏اید درگذرد، و عفو کند، و شما را بدان نگیرد، و جزا ندهد.
قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۲ - در ستایش شاهزادهٔ کیوان سریر اردشیر میرزا گوید
دوش از بر شهزاده اردشیر
یغمای جندقی : مراثی و نوحه‌ها
شمارهٔ ۱۸
رزم شامی و حجازی کم تر از محشر نباشد
کمال‌الدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۸۱
خبر گل بچمن می آرند
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۱۴۱ - ایضا له
در نگر در صدر دیوان و ببین
فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹
ز خواب، نرگس مست تو سر گران برخاست
سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۲۶ - چرا زن گرفتم
زن کردم ای ولی نعم از برای آن
ملا احمد نراقی : باب چهارم
کیفیت محاسبه نفس
مخفی نماند که کیفیت محاسبه نفس، آن است که در وقتی که آخر روز معین کرده بنشیند و نفس خود را مصور سازد و ابتدا محاسبه واجبات را از آن بجوید پس اگر همه آنها را درست بجا آورده باشد او را دعا کند و شکر خدا به جا آورد و او را ترغیب بر مثل آن نماید و اگر چیزی از آنها را ترک نموده باشد از او قضای آن را مطالبه کند و به وعده او فریب نخورد که بسیار بد حساب است و باید دفعه او را بر قضا بدارد و اگر نقصانی در آداب و شرایط آنها باشد تدارک آن را به نافله و امثال آن بکند و بعد از آن، حساب معاصی آن را برسد که اگر معصیتی مرتکب نشده باشد شکر خدا را کند و اگر مرتکب شده باشد در مقام نکوهش و عتاب نفس برآید و آن را به عذاب افکند و زجر کند و تلافی آن را از آن مطالبه کند و همچنان که در حساب دنیا دقت می کند و از حبه و دینار و قیراط و نقیر و قطمیر، تفتیش می نماید و باریک می شود که مغبون نگردد همچنین باید دقت و تفتیش کند از افعال نفس، و بر آن تنگ بگیرد و از حیله و مکر آن احتیاط کند، زیرا که آن مکاره ای است که خدعه می کند و مشتبه می نماید پس باید جواب صحیح از جمیع کردار و گفتار آن مطالبه کند و خود به حساب خود برسد پیش از آنکه در صحرای قیامت دیگری به حساب او برسد و باید هیچ چیز را مهمل نگذارد و حساب جمیع آنچه گفته و کرده و دیده و شنیده از نگاه کردن و نشستن و برخاستن و خوردن و خوابیدن و آشامیدن، حتی از سکوت آن سوال کند، که چرا ساکت شد، و از افکار و خواطر قلبیه و صفات و اخلاق پس اگر از عهده جواب جمیع برآمد به نحوی که از حق تجاوز نکرده باشد و چیزی از واجبات را ترک نکرده باشد و مرتکب معصیتی نشده باشد، از حساب آن روز فارغ است و هیچ چیز باقی ندارد و اگر در چیزی کوتاهی کرده و از جواب صحیح آن عاجز ماند، آن را در دل خود ثبت نماید همچنان که تاجر باقی شریک را در دفتر حساب خود ثبت می کند و بعد از ثبت آن، در مقام معاتبه و مطالبه غرامت آن برآید.
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱
از من شب هجر می‌بپرسید حباب
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۱۰۶ - ایضاً
صدر ملّت که دعا گویی تو
قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۹ - در ستایش شاهزاده اباقاآن میرزا ابن شجاع السلطنه می فرماید
تیغ را دانی به استحقاق ‌کبوَد تیغ‌زن
کمال‌الدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۸
نرگسا! چیستت که پنداری
عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶ - همه شب
شب همه شب باتو می گوئیم راز
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۳
خاقانی اسیر توست مازار و مکش
ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۳
پند بدادمت من، ای پور، پار
سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۹۲ - رزم فرامرز با تجانوی هندی
وز آن سو دمنده کیانوش گرد
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۱۰۷ - ایضا له
چون محرّم رسید و عاشورا
محمد کوسج : برزونامه (بخش کهن)
بخش ۳۲ - آرزوی خواستن برزوی از کیخسرو بن سیاوخش
چو رستم چنین گفت برزوی شیر
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۱
دانی ز چه یک نام حق آمد غفار