آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳۳
باغی و فراغی و حریفی و کتابی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۳۷
پایمالیم و فارغ ازگله‌ایم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۲
عشق بی درد ناتمام بود مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۱۷
تا هشیاری به طعم مستی نرسی ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
در زلف تو آشوب زمن می‌بینم سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۵
بی لب او باده بر طبع ایاغم می خورد بلند اقبال : بخش دوم - داستان گل و بلبل
بخش ۲۴ - جواب گل به تاک و شکایت از بلبل
به تاک این چنین گفت گل در جواب عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۱
ذره‌ای دوستی آن دمساز فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۷
غم با دلت آشناست ای فیض ملک‌الشعرای بهار : مسمطات
وطن در خطر است
مهرگان آمد و دشت و دمن در خطر است ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۱۹۲ - در ۱۳۲۱ خطاب بناظم الاسلام کرمانی مدیر جریده نوروز
بیا که همره موسی شویم در که طور بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۸
از عمر بسی نماند ما را خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۸
دیدی که هیچگونه مراعات من نکردی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۷۶
عشق او دریا و ما در وی صدف سلمان ساوجی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳ - در مدح سلطان اویس
ساقی زمان آذر و دوران بهمن است نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۸
گلزار به شهر آمد و بازار چمن شد جیحون یزدی : قصاید
شمارهٔ ۸۹ - مطلع ثانی
خسروی کافلاک را منقوش از اختر ساخته وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۸۶
در آغاز محبت گر وفا کردی چه می‌کردم غزالی : رکن اول - در عبادات
بخش ۵۹ - آداب سعی
باید که از در صفا بیرون شود و درجه چند به صفا بر شود، چندانکه کعبه را بیند و روی سوی کعبه کند و بگوید: « لا اله الا الله وحده لاشریک له، له الملک و له الحمد یحیی و یمیت و هو حی لایموت، بیده الخیر و هو علی کل شئی قدیر لا اله الا لله وحده، صدق وعده و نصر و اعزجنده و هزم الاحزاب وحده، لا اله الا لله مخلصین له الدین و لوکره الکافرون » و دعا کند و حاجتی که دارد بخواهد، پس فرود آید و سعی ابتدا کند تا به مرور و آهسته می رود و می گوید، « رب اغفرو ارحم و تجاوز عما تعلم، انک انت الاعز الاکرم اللهم ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه وقنا عذاب النار » فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۶
جز خدا را بندگی حیفست حیف
شمارهٔ ۱۲۳۳
باغی و فراغی و حریفی و کتابی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۳۷
پایمالیم و فارغ ازگله‌ایم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۲
عشق بی درد ناتمام بود مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۱۷
تا هشیاری به طعم مستی نرسی ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
در زلف تو آشوب زمن می‌بینم سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۵
بی لب او باده بر طبع ایاغم می خورد بلند اقبال : بخش دوم - داستان گل و بلبل
بخش ۲۴ - جواب گل به تاک و شکایت از بلبل
به تاک این چنین گفت گل در جواب عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۱
ذره‌ای دوستی آن دمساز فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۷
غم با دلت آشناست ای فیض ملک‌الشعرای بهار : مسمطات
وطن در خطر است
مهرگان آمد و دشت و دمن در خطر است ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۱۹۲ - در ۱۳۲۱ خطاب بناظم الاسلام کرمانی مدیر جریده نوروز
بیا که همره موسی شویم در که طور بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۸
از عمر بسی نماند ما را خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۸
دیدی که هیچگونه مراعات من نکردی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۷۶
عشق او دریا و ما در وی صدف سلمان ساوجی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳ - در مدح سلطان اویس
ساقی زمان آذر و دوران بهمن است نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۸
گلزار به شهر آمد و بازار چمن شد جیحون یزدی : قصاید
شمارهٔ ۸۹ - مطلع ثانی
خسروی کافلاک را منقوش از اختر ساخته وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۸۶
در آغاز محبت گر وفا کردی چه می‌کردم غزالی : رکن اول - در عبادات
بخش ۵۹ - آداب سعی
باید که از در صفا بیرون شود و درجه چند به صفا بر شود، چندانکه کعبه را بیند و روی سوی کعبه کند و بگوید: « لا اله الا الله وحده لاشریک له، له الملک و له الحمد یحیی و یمیت و هو حی لایموت، بیده الخیر و هو علی کل شئی قدیر لا اله الا لله وحده، صدق وعده و نصر و اعزجنده و هزم الاحزاب وحده، لا اله الا لله مخلصین له الدین و لوکره الکافرون » و دعا کند و حاجتی که دارد بخواهد، پس فرود آید و سعی ابتدا کند تا به مرور و آهسته می رود و می گوید، « رب اغفرو ارحم و تجاوز عما تعلم، انک انت الاعز الاکرم اللهم ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه وقنا عذاب النار » فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۶
جز خدا را بندگی حیفست حیف
