حزین لاهیجی : ودیعة البدیعه
بخش ۸
بر حقایق در وجود گشود اقبال لاهوری : پیام مشرق
دل من در طلسم خود اسیر است
دل من در طلسم خود اسیر است صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸
هر شب من و غمهای تو و روی به دیوار صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲
چهره شد نیلوفری از سیلی اخوان مرا سعدی : غزلیات
غزل ۴۳۷
بگذار تا مقابل روی تو بگذریم سعدی : باب پنجم در عشق و جوانی
حکایت شمارهٔ ۱۳
طوطیی با زاغ در قفس کردند و از قبح مشاهده او مجاهده میبرد و میگفت این چه طلعت مکروهست و هیأت ممقوت و منظر ملعون و شمایل ناموزون یا غراب البین یا لیت بَینی و بَیْنَکَ بُعدَ المشرقین صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۱۴
دل ما سلطنت فقر به سامان ندهد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳
شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دانه بود مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۱۹ - دانستن شیخ ضمیر سایل را بی گفتن و دانستن قدر وام وامداران بی گفتن کی نشان آن باشد کی اخرج به صفاتی الی خلقی
حاجت خود گر نگفتی آن فقیر نهج البلاغه : حکمت ها
زشتی درخواست از نا اهل
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> فَوْتُ اَلْحَاجَةِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِهَا إِلَى غَيْرِ أَهْلِهَا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۴۵
عدو توبه و صبرم مرا امروز ناگاهان مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶۵
ای دشمن روزه و نمازم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۷۱
آنرا که به ضاعت قناعت باشد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۵۳
مه تو یار ندارد جز او تو یار مگیر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۱
نیست بر ابر بهاران، دیده پر نم مرا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۷۰
هرکه اینجا ز جگر آه ندامت نکشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲
رتبه بال پری باشد پر تیر ترا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰
کی سبکباری ز همراهان کند غافل مرا؟ مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۲۴
هم نور دل منی و هم راحت جان مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶۸
ای جان لطیف و ای جهانم
بخش ۸
بر حقایق در وجود گشود اقبال لاهوری : پیام مشرق
دل من در طلسم خود اسیر است
دل من در طلسم خود اسیر است صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸
هر شب من و غمهای تو و روی به دیوار صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲
چهره شد نیلوفری از سیلی اخوان مرا سعدی : غزلیات
غزل ۴۳۷
بگذار تا مقابل روی تو بگذریم سعدی : باب پنجم در عشق و جوانی
حکایت شمارهٔ ۱۳
طوطیی با زاغ در قفس کردند و از قبح مشاهده او مجاهده میبرد و میگفت این چه طلعت مکروهست و هیأت ممقوت و منظر ملعون و شمایل ناموزون یا غراب البین یا لیت بَینی و بَیْنَکَ بُعدَ المشرقین صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۱۴
دل ما سلطنت فقر به سامان ندهد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳
شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دانه بود مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۱۹ - دانستن شیخ ضمیر سایل را بی گفتن و دانستن قدر وام وامداران بی گفتن کی نشان آن باشد کی اخرج به صفاتی الی خلقی
حاجت خود گر نگفتی آن فقیر نهج البلاغه : حکمت ها
زشتی درخواست از نا اهل
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> فَوْتُ اَلْحَاجَةِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِهَا إِلَى غَيْرِ أَهْلِهَا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۴۵
عدو توبه و صبرم مرا امروز ناگاهان مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶۵
ای دشمن روزه و نمازم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۷۱
آنرا که به ضاعت قناعت باشد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۵۳
مه تو یار ندارد جز او تو یار مگیر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۱
نیست بر ابر بهاران، دیده پر نم مرا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۷۰
هرکه اینجا ز جگر آه ندامت نکشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲
رتبه بال پری باشد پر تیر ترا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰
کی سبکباری ز همراهان کند غافل مرا؟ مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۲۴
هم نور دل منی و هم راحت جان مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶۸
ای جان لطیف و ای جهانم
