سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۹
خطی کان سرو بالا می‌درآرد خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۴
ز دلت چه داد خواهم که نه داور منی محمود شبستری : گلشن راز
بخش ۱۶ - سال از احوال سالک و نشانهای مرد کامل
مسافر چون بود رهرو کدام است قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۴۵
جز گفت و شنود زینت هوش مخواه سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۵
صبر کم گشت و عشق روز افزون فروغ فرخزاد : عصیان
زندگی
آه ای زندگی منم که هنوز صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۳۵
از خودی چشم بپوشان اگر اهل دینی صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۵
زنده شد عالمی از خندهٔ جان‌پرور او فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۱
گفتی که وقت سحر سویت کنم گذری نصرالله منشی : باب القرد و السلحفاة
بخش ۲
در جزیره ای بوزنگان بسیار بودند، و کارداناه نام ملکی داشتند. با مهابت وافر و سیاست کامل و فرمان نافذ و عدل شامل. چون ایام جوانی که بهار عمر و موسم کامرانی است بگذشت ضعف پیری در اطراف پیدا آمد و اثر خویش در قوت ذات و نور بصر شایع گردانید. فروغ فرخزاد : عصیان
عصیان ( بندگی )
بر لبانم سایه ای از پرسشی مرموز صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۳
بهشت بر مژه تصویر می‌کند مهتاب فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷
زره ز زلف گره گیر بر تن است تو را عطار نیشابوری : باب چهل و یكم: در صفت بیچارگی عاشق
شمارهٔ ۷
چندان که غم تو میشود انبوهم شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۴
در دو عالم خدا یکیست یکیست فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
نکویی گرد بادست این که بر من خاک می بارد ناصرخسرو : دیوان اشعار
مسمط
ای گنبد زنگارگون ای پرجنون پرفنون فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۶
نشاطم می کشد چون از تنم پیکان برون آید حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۴۱
عتاب تلخ او شیرین کن جانهاست، مستان را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰۲
می­بسازد جان و دل را بس عجایب کان صیام