حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۱
گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۴
ای مایه آرایش دکان وجود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۳۶
شمع با مضطرب از دست حمایت باشد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۶۴
آنی که بر دلشدگان دیر آئی ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴
مرا زمانه زخاک درت جدا مکناد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۷۴
بیقرار عشق در یک جا نمی گیرد قرار مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۰
مرا چو زندگی از یاد روی چون مه توست حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵
من باکمر تو در میان کردم دست فردوسی : کیومرث
بخش ۲
خجسته سیامک یکی پور داشت امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰۳
ای دل، ازین خرابه وحشت کرانه گیر سعدی : غزلیات
غزل ۶۰۶
کس نگذشت در دلم تا تو به خاطر منی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۴۱
دیده های شرمگین، دیدن نمی داند که چیست فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۶
ای دل، بنشین چو سوکواری مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۹
اگر تو مست وصالی، رخ تو ترش چراست؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۴۰
خال لب تو راهنمایی است بوسه را آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱۵
تا چند چو گوئی تو بچوگان نکویان ایرانشان : کوش‌نامه
بخش ۱۴۲ - پیشکش فرستادنها
به دستور فرمود تا کرد ساز ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴۸
ای خالق ذوالجلال هر جانوری امیرخسرو دهلوی : خسرو و شیرین
بخش ۳۰ - رسیدن خبر مرگ فرهاد به شیرین و زاری او
که چون فرهاد روز خود به سر برد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۶۶
دوربین خونین جگر از نظم احوال خودست