شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۰۶
رندیکه حریف ماست مائیم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۱
جهان و کار جهان سر به سر اگر باد است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۲۵
مستان که رو در آینه جام می کنند اوحدالدین کرمانی : الباب التاسع: فی السفر و الوداع
شمارهٔ ۴۷
هرگه که دلم فرصت آن در جوید ملا هادی سبزواری : غزلیات
غزل شماره ۱۵۳
قد کاد شمسی تخفی شعاعه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۸۵
اگر وطن به مقام رضا توانی کرد جامی : دفتر اول
بخش ۳۶ - در بیان سخن آن عارف که گفت دوستان همه عالم دشمنند و همه دشمنان دوستند
عارفی گفت هر که یارم شد سعدی : غزلیات
غزل ۶۰۷
من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۲
گویند مرا که دوزخی باشد مست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۳۳
خط شبرنگ از ان لعل لب گلرنگ می بالد لالایی ها : بخش اول
لالا خورشید خوابیده
لالا خورشید خوابیده مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۴۱
ای خجل از تو شکر و آزادی عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۱۱۲
چون شمع یک آغشتهٔ تنها بنمای جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۱۳ - دسته گل از چمن فضایل سخن چیدن و رشته اتمام سبب کتاب بر آن پیچیدن
پس از پیری و عجز و ناتوانی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶۲
اگر تو مست شرابی، چرا حشر نکنی؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۳۵
طومار عمر طی شد و غافل نشسته ایم سعدی : غزلیات
غزل ۳۴۰
هر کسی را هوسی در سر و کاری در پیش حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱
اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۱
گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۴
ای مایه آرایش دکان وجود