شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۱
در دل ما عشقش از جان خوشتر است
اقبال لاهوری : زبور عجم
تمهید
ز جان خاور آن سوز کهن رفت
آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳۰
با داورت سخن چه بود روز داوری
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۶
رهی از خود نرفتن غیر گمراهی نمی باشد
عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۶۶
کارم ز دل گرم و دم سرد گذشت
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵
عالمی غرقند در سیلاب ما
رشیدالدین میبدی : ۱۰۳- سورة العصر- مکیة
النوبة الثانیة
این سورة «العصر» سه آیتست، چهارده کلمه، شصت و هشت حرف. جمله به مکّه فرو آمد، آن گه که رسول خدا (ص) خواست که هجرت کند و به مدینه شود.
خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۱
خون‌ریزی و نندیشی، عیار چنین خوش‌تر
فیاض لاهیجی : قطعات
شمارهٔ ۷ - در مدح وزیر میرزا رفیع صدر یا میرزا حبیب صدر
ای ارسطوشان که هستی از بس استعدادِ ذات
عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲ - شرح جور یار
نمی دانم که او تا کی پی آزار خواهد شد
حزین لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۱۴ - در مدح امیر مومنان حضرت علی بن ابیطالب
در زیر لب آوازه شکستیم فغان را
همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۶
چو چشم مست بدان زلف تابدار آید
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۸
از پیر مغان گر خبری هست بگویید
جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۱۳۵ - در وصف کاخ
ای حریم حرمت یزدانی
فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۶
امروز به شهر دل پریشان ماییم
میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱
دوش در بزم که لبهایت شراب‌آلوده بود؟
جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۶ - در تهنیت بازگشت رکن الدین صاعد از حج
ای زده لبیک شوق از غایت صدق و صفا
امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۷۱
ای یافته اسلام به اقبال تو رونق
اثیر اخسیکتی : رباعیات
شمارهٔ ۶۳
ای خاک چو کان دل توانگر داری
وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۷۵
هم مگر فیض توام نطق و بیانی بدهد