شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۱
در دل ما عشقش از جان خوشتر است اقبال لاهوری : زبور عجم
تمهید
ز جان خاور آن سوز کهن رفت آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳۰
با داورت سخن چه بود روز داوری جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۶
رهی از خود نرفتن غیر گمراهی نمی باشد عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۶۶
کارم ز دل گرم و دم سرد گذشت شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵
عالمی غرقند در سیلاب ما رشیدالدین میبدی : ۱۰۳- سورة العصر- مکیة
النوبة الثانیة
این سورة «العصر» سه آیتست، چهارده کلمه، شصت و هشت حرف. جمله به مکّه فرو آمد، آن گه که رسول خدا (ص) خواست که هجرت کند و به مدینه شود. خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۱
خونریزی و نندیشی، عیار چنین خوشتر فیاض لاهیجی : قطعات
شمارهٔ ۷ - در مدح وزیر میرزا رفیع صدر یا میرزا حبیب صدر
ای ارسطوشان که هستی از بس استعدادِ ذات عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲ - شرح جور یار
نمی دانم که او تا کی پی آزار خواهد شد حزین لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۱۴ - در مدح امیر مومنان حضرت علی بن ابیطالب
در زیر لب آوازه شکستیم فغان را همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۶
چو چشم مست بدان زلف تابدار آید قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۸
از پیر مغان گر خبری هست بگویید جمالالدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۱۳۵ - در وصف کاخ
ای حریم حرمت یزدانی فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۶
امروز به شهر دل پریشان ماییم میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱
دوش در بزم که لبهایت شرابآلوده بود؟ جمالالدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۶ - در تهنیت بازگشت رکن الدین صاعد از حج
ای زده لبیک شوق از غایت صدق و صفا امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۷۱
ای یافته اسلام به اقبال تو رونق اثیر اخسیکتی : رباعیات
شمارهٔ ۶۳
ای خاک چو کان دل توانگر داری وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۷۵
هم مگر فیض توام نطق و بیانی بدهد
غزل شمارهٔ ۲۴۱
در دل ما عشقش از جان خوشتر است اقبال لاهوری : زبور عجم
تمهید
ز جان خاور آن سوز کهن رفت آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳۰
با داورت سخن چه بود روز داوری جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۶
رهی از خود نرفتن غیر گمراهی نمی باشد عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۶۶
کارم ز دل گرم و دم سرد گذشت شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵
عالمی غرقند در سیلاب ما رشیدالدین میبدی : ۱۰۳- سورة العصر- مکیة
النوبة الثانیة
این سورة «العصر» سه آیتست، چهارده کلمه، شصت و هشت حرف. جمله به مکّه فرو آمد، آن گه که رسول خدا (ص) خواست که هجرت کند و به مدینه شود. خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۱
خونریزی و نندیشی، عیار چنین خوشتر فیاض لاهیجی : قطعات
شمارهٔ ۷ - در مدح وزیر میرزا رفیع صدر یا میرزا حبیب صدر
ای ارسطوشان که هستی از بس استعدادِ ذات عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲ - شرح جور یار
نمی دانم که او تا کی پی آزار خواهد شد حزین لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۱۴ - در مدح امیر مومنان حضرت علی بن ابیطالب
در زیر لب آوازه شکستیم فغان را همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۶
چو چشم مست بدان زلف تابدار آید قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۸
از پیر مغان گر خبری هست بگویید جمالالدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۱۳۵ - در وصف کاخ
ای حریم حرمت یزدانی فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۶
امروز به شهر دل پریشان ماییم میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱
دوش در بزم که لبهایت شرابآلوده بود؟ جمالالدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۶ - در تهنیت بازگشت رکن الدین صاعد از حج
ای زده لبیک شوق از غایت صدق و صفا امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۷۱
ای یافته اسلام به اقبال تو رونق اثیر اخسیکتی : رباعیات
شمارهٔ ۶۳
ای خاک چو کان دل توانگر داری وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۷۵
هم مگر فیض توام نطق و بیانی بدهد