جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۸
آتشی کز غم هجران تو بر جان منست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۵۷
در جهان غیر تو ای دوست ندارم دلبر جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۱
جانا دلم ز روی تو یک دم صبور نیست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۳
چمن بی بلبل و بی گل حرامست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
تا که دل مایل آن سرو روانست مرا جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۳۹
به جان آمد دل من از جفایش جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۱
جهان را دولت و بختی جوان بود جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۳
ما را به درد عشق تو درمان نه درخورست ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۸۶ - بهار اصفهان
نوبهار است و بود پرگل و شاداب چمن جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۳
مقصود جهان از دو جهان وصل نگاریست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۳
جز بوی سر زلف تو با باد صبا نیست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۰
در باغ گل نماند و برفت از دیار ما جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۳۴
بیا که دیده ی من دید دوش خوابی خوش جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۱
چشم چون بادام تو مادام مست و سرخوشست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۱
ترا در دل مگر مهر و وفا نیست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۴
روی او صبح من و ماه تمامست هنوز جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۴
جز لطف تو جانا به جهان هیچ کسم نیست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۱
مرا با درد عشقت غم نباشد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۴۰
بر ما گذر ار آرد در دیده کنم جایش جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۰
بی رخ تو نمی توانم بود