جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۲۸
دلا در باغ حسنش عندلیبم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۸۳
دلبر از شوخی و عیاری دل از دستم ربود جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲۱
تا مرا شد سایه زلفت پناه جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۷۰
من به بوی سر زلفت نگرانی دارم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۷
رسید مژده ی شادی که شاه باز آمد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۷۶
دلبرا با ما تو لطف بی نهایت می کنی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۶۵
الغیاث از دست دل کِم کرد سرگردان عشق جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۶۲
برآ به بام و رخت همچو شمع خاور کن جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۶۶
نه در عالم کسی غمخوار دارم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳۱
از دست غم عشق تو فریاد کنانم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۷۷
دلم از درد فراق تو به جان آمد باز جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۰
آن دل که به زلفین تو پابند نباشد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۱۲
چون سر زلفش پریشان در جهان افتاده ام جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹۶
ای دل به سر کویش رو گر هوسی داری جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۳۳
چو خندد صبحدم گل در چمن خوش اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵۹
آمد بهار، خیمه بزن بر کنار جوی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۰۵
چون تو را گشتم ز جان و دل غلام عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
حکایت محمود که مهمان گلخن تاب شد
یک شبی محمود دل پر تاب شد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷۱
زین بیشتر چون زلف خود خاطر پریشانم مکن جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۱
درد ما را دوا نخواهد کرد