جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴۰
من ندیدم به جهان همچو دو زلفت شامی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴۵
الا ای سرو ناز بوستانی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۶۱
این خراب آباد دل معمور کن جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۰
ز حد بگذشت در عشق تو دردم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۳
تو را به کون و مکان سر فرو نمی آید جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۶۳
نگاری چابک و دلبند دارم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۶۴
دلا من آرزوی یار دارم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۷۲
در عشق تو جز رنگ رخ زرد ندارم وحدت کرمانشاهی : غزلیات
غزل شماره 24
دوشینه سخن از خم آن زلف دوتا رفت جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳۳
بی رخ چون خورت ای جان به لب آمد جانم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۲۹
تا نفس هست به یاد تو برآرم نفسی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۷۹
جانا چه شد که بنده نوازی نمی کنی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹۰
الهی یا الهی یا الهی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۰
حال زارم گوییا روزی بر جانان رسد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱۵
بس دولت فیروزست در پای تو سربازی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶۲
در این جهان دل خود را شکسته می بینم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۸۵
تا من از صحبت تو مهجورم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵۹
من چو بلبل ناله های صبحگاهی می کنم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱۹
دلا تو با من مسکین چرا نمی سازی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹۷
چون صبا از زلف یارم هر سحر آرد نسیم