صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۶۱
از حجاب عشق دل از وصل او نومید ماند خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۰
در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند میرزاده عشقی : هزلیات
شمارهٔ ۱۰ - یک عمر آه و ناله
مرا چه کار که یک عمر، آه و ناله کنم؟ اقبال لاهوری : پیام مشرق
غنی کشمیری
غنی آن سخنگوی بلبل صفیر سعدی : غزلیات
غزل ۳۶
گر مرا دنیا نباشد خاکدانی گو مباش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۴
پیچ و تاب آن کمر با موی آتش دیده نیست شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۷۳
این ظلمت و نور جسم و جان است عطار نیشابوری : بخش بیست و سوم
الحكایة و التمثیل
کرد ازمکه عمر عزم سفر جامی : اعتقادنامه
بخش ۲۲ - اشارت به آنکه تکفیر اهل قبله جایز نیست
هر که شد ز اهل قبله بر تو پدید بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
بیا که شاهد گل شمع بوستان گردید شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷ - شاهد گمراه
راه گم کرده و با رویی چو ماه آمده ای عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
و قال علیه السلام: «اللهم وال منوالاه و عاد من عاداه و انصر من نصره واخذل منخذله والعن علی من ظلمه»
چون پیمبر کرد این معنی ادا قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵
آن نه رویست که یک باغ گل و نسرینست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۷
خواب آمد و در چشم نبد موضع خواب عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
حدیثی منقول از شیخ نجم الدین کبری خوارزمی
این چنین گفته است نجم الدین ما ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٠٩
چو از جهان و ز اهل جهان نداری بهر مولوی : دفتر ششم
بخش ۶۶ - تمامی قصهٔ آن فقیر و نشان جای آن گنج
اندر آن رقعه نبشته بود این عطار نیشابوری : باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان
شمارهٔ ۵
دردا که گلم میان گلزار بریخت ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
چشم ساقی چو من از باده خرابست امشب مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۵۲
دل آمد و گفت هست سوداش دراز
غزل شمارهٔ ۲۴۶۱
از حجاب عشق دل از وصل او نومید ماند خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۰
در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند میرزاده عشقی : هزلیات
شمارهٔ ۱۰ - یک عمر آه و ناله
مرا چه کار که یک عمر، آه و ناله کنم؟ اقبال لاهوری : پیام مشرق
غنی کشمیری
غنی آن سخنگوی بلبل صفیر سعدی : غزلیات
غزل ۳۶
گر مرا دنیا نباشد خاکدانی گو مباش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۴
پیچ و تاب آن کمر با موی آتش دیده نیست شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۷۳
این ظلمت و نور جسم و جان است عطار نیشابوری : بخش بیست و سوم
الحكایة و التمثیل
کرد ازمکه عمر عزم سفر جامی : اعتقادنامه
بخش ۲۲ - اشارت به آنکه تکفیر اهل قبله جایز نیست
هر که شد ز اهل قبله بر تو پدید بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
بیا که شاهد گل شمع بوستان گردید شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷ - شاهد گمراه
راه گم کرده و با رویی چو ماه آمده ای عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
و قال علیه السلام: «اللهم وال منوالاه و عاد من عاداه و انصر من نصره واخذل منخذله والعن علی من ظلمه»
چون پیمبر کرد این معنی ادا قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵
آن نه رویست که یک باغ گل و نسرینست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۷
خواب آمد و در چشم نبد موضع خواب عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
حدیثی منقول از شیخ نجم الدین کبری خوارزمی
این چنین گفته است نجم الدین ما ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٠٩
چو از جهان و ز اهل جهان نداری بهر مولوی : دفتر ششم
بخش ۶۶ - تمامی قصهٔ آن فقیر و نشان جای آن گنج
اندر آن رقعه نبشته بود این عطار نیشابوری : باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان
شمارهٔ ۵
دردا که گلم میان گلزار بریخت ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
چشم ساقی چو من از باده خرابست امشب مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۵۲
دل آمد و گفت هست سوداش دراز
