محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۷۳ - در تقاضا گوید
صبا به خدمت خدام خواجگی برسان صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۱۱
سوز داغ دلم ای لاله تو نشناخته ای ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹
چو زلف خود فرو مگذار کارم قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۳۰
ای نفس خیره ملک دو عالم از آن تست وفایی شوشتری : مدایح و مراثی
شمارهٔ ۲۸ - در مدح حضرت رضا (ع) و تقاضای صله
ای منبع فتوّت و ای معدن کرم خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۹۵ - مطلع سوم
این تویی کز غمزه غوغا در جهان انگیخته حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۷
نفس برآمد و کام از تو بر نمی‌آید قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۲۹
دایماً چون دو دست اهل دعا رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۴۹ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا ولیّهم و مولاهم و والیهم و متولیهم از روى معنى همه یکساناند، میگوید اللَّه خداوند مؤمنان است، کار ساز و یارى دهنده ایشانست، و راهنماى و دلگشاى دوست ایشانست. در بعضى اخبار مىآید از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلم که گفت کسى که کعبه مشرف معظم خراب کند و سنگ از سنگ جدا کند و آتش در آن زند در معصیت چنان نباشد که بدوستى از دوستان اللَّه استخفاف کند، اعرابیى حاضر بود، گفت یا رسول اللَّه این دوستان اللَّه کهاند؟ گفت مؤمنان همه دوستان خدااند و اولیاء وى، نخواندهاى این آیت که اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا نظیرش آنست که گفت جل جلاله ذلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَ أَنَّ الْکافِرِینَ لا مَوْلى لَهُمْ میگوید اللَّه یار و دوست مؤمنانست و کافران را نه. و نه خود درین جهان دوست و کار ساز مؤمنانست که در آن جهان همچنانست، چنانک گفت «نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ» کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۱
از کویت بفردوس اعلى دری است قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۲۸
اکنون که در رزق گشادست خداوند خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۹
از جرم گل سیاه تا اوج زحل سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵
ز غنچه دل ما بی خبر بود گل ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵
چهره ات خورشید سیما می کند آیینه را قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۲۷
گر نشدی ابر تیره پردهٔ خورشید فریدون مشیری : لحظه ها و احساس
لحظه و احساس
تنها، قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۲۶
تویی چرخ و بس بد ترا فخر رفعت حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۲
نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین اهلی شیرازی : شمع و پروانه
بخش ۲۲ - رفتن شمع در فانوس
چو شاهان شمع اگر رفتی بجایی سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۶ - در پند و ستایش
بزن که قوت بازوی سلطنت داری
شمارهٔ ۷۳ - در تقاضا گوید
صبا به خدمت خدام خواجگی برسان صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۱۱
سوز داغ دلم ای لاله تو نشناخته ای ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹
چو زلف خود فرو مگذار کارم قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۳۰
ای نفس خیره ملک دو عالم از آن تست وفایی شوشتری : مدایح و مراثی
شمارهٔ ۲۸ - در مدح حضرت رضا (ع) و تقاضای صله
ای منبع فتوّت و ای معدن کرم خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۹۵ - مطلع سوم
این تویی کز غمزه غوغا در جهان انگیخته حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۷
نفس برآمد و کام از تو بر نمی‌آید قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۲۹
دایماً چون دو دست اهل دعا رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۴۹ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا ولیّهم و مولاهم و والیهم و متولیهم از روى معنى همه یکساناند، میگوید اللَّه خداوند مؤمنان است، کار ساز و یارى دهنده ایشانست، و راهنماى و دلگشاى دوست ایشانست. در بعضى اخبار مىآید از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلم که گفت کسى که کعبه مشرف معظم خراب کند و سنگ از سنگ جدا کند و آتش در آن زند در معصیت چنان نباشد که بدوستى از دوستان اللَّه استخفاف کند، اعرابیى حاضر بود، گفت یا رسول اللَّه این دوستان اللَّه کهاند؟ گفت مؤمنان همه دوستان خدااند و اولیاء وى، نخواندهاى این آیت که اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا نظیرش آنست که گفت جل جلاله ذلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَ أَنَّ الْکافِرِینَ لا مَوْلى لَهُمْ میگوید اللَّه یار و دوست مؤمنانست و کافران را نه. و نه خود درین جهان دوست و کار ساز مؤمنانست که در آن جهان همچنانست، چنانک گفت «نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ» کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۱
از کویت بفردوس اعلى دری است قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۲۸
اکنون که در رزق گشادست خداوند خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۹
از جرم گل سیاه تا اوج زحل سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵
ز غنچه دل ما بی خبر بود گل ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵
چهره ات خورشید سیما می کند آیینه را قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۲۷
گر نشدی ابر تیره پردهٔ خورشید فریدون مشیری : لحظه ها و احساس
لحظه و احساس
تنها، قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۲۶
تویی چرخ و بس بد ترا فخر رفعت حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۲
نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین اهلی شیرازی : شمع و پروانه
بخش ۲۲ - رفتن شمع در فانوس
چو شاهان شمع اگر رفتی بجایی سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۶ - در پند و ستایش
بزن که قوت بازوی سلطنت داری
