صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۴۸
کی سر از تیغ شهادت جان روشن می کشد؟ اقبال لاهوری : زبور عجم
مثل شرر ذره را تن به تپیدن دهم
مثل شرر ذره را تن به تپیدن دهم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۰۰
جلوه برقی است نور آفتاب زندگی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۴۸
به هرکجا مژه‌ام رنگ خواب می‌ریزد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۸۲
یوسف آخرزمان خرامان شد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۸۱
عشق گرد دل فرزانه نگردد هرگز جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۵۵
از آن دو لب چه گل کام می توان چیدن جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۵۴
لرزد از جورت دل خلق خدا بر خویشتن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۸۱
شعر من نان مصر را ماند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۷۰
به اهل عشق نصیحت چه می تواند کرد؟ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۵۳
برون آی از نقاب و مشهدم را رشک ایمن کن!‏ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۵۲
خوبرو بسیار از کشمیر می آید برون صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۲۱
صاف چون صبح است با عالم دل بی کینه ام جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۵۰
در خرام آمد چو آن مشکین سلاسل بر زمین جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۸
از نسیم صبحگاهی کرده در بر پیرهن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۸۰
مادر عشق طفل عاشق را جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۷
غازه از عکس رخت بر چهرهٔ گلشن مزن امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۹۶
هر کرا کن مکن و هوش و خرد در کار است ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳
ای ماه مهربان مه مهرست می بیار جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۶
کرده تا از گرمی خویت حکایت سر زبان