محتشم کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۳
سلاخ که ساختی به پردانی خویش سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۵
سبزه ای جز آه کی از خاک مجنون می دمد سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۴۹ - کرمک پیله
اشرف ابریشمی چو کرمک پیله غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹
هلالم ز ابرو بتا تا نمودی مولانا خالد نقشبندی : قطعات
قطعه شماره ۱۰ (در زیارت مرقد بایزید بسطامی)
یارب به حق تربت سلطان بایزید سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۳۶
نوروز تو از گل به قدح سازی باد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۰
آمدی چون چشم روزن دیده بیخواب از تو شد فصیحی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱
این روح که شمع مجلس افروز منست اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۷
دیریست تا ز دست غمت جان نمی‌بریم محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۱۴۱
شیخ گفت السلامة فی التسلیم و البلاء فی التدبیر. کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۵
گر در دهن تو از فراخی سخنیست مولانا خالد نقشبندی : غزلیات
غزل شماره ۳
به معمار غمت نو ساختم ویرانه خود را عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۳۸
فرو کوفتند آن بتان را بگزر فردوسی : پادشاهی اسکندر
بخش ۴
ز عموریه مادرش را بخواند ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۳۴ - در وصف آیت‌الله صدر
رسول گفت گرت دیدن خدای هواست حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
در آن مجلس که حرمت نیست می را وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۹۸
شوقم گرفت و از در عقلم برون کشید مولوی : دفتر اول
بخش ۱۵۷ - قصهٔ مری کردن رومیان و چینیان در علم نقاشی و صورت‌گری
چینیان گفتند ما نقاش‌تر رشیدالدین میبدی : ۴۳- سورة الزخرف- مکیه
۳ - النوبة الثانیة
قوله: الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ مفسران را در این آیت دو قولست: یک قول آنست که مراد باین، کفار و احزاباند که روز قیامت همه از یکدیگر بیزار شوند و دشمن یکدیگر باشند، همانست که جاى دیگر فرمود: ثُمَّ یَوْمَ الْقِیامَةِ یَکْفُرُ بَعْضُکُمْ بِبَعْضٍ وَ یَلْعَنُ بَعْضُکُمْ بَعْضاً روز قیامت بیکدیگر کافر شوید و یکدیگر را نفرین کنید. هلالی جغتایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵
گر دل برود من نروم از نظرت
رباعی شمارهٔ ۴۳
سلاخ که ساختی به پردانی خویش سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۵
سبزه ای جز آه کی از خاک مجنون می دمد سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۴۹ - کرمک پیله
اشرف ابریشمی چو کرمک پیله غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹
هلالم ز ابرو بتا تا نمودی مولانا خالد نقشبندی : قطعات
قطعه شماره ۱۰ (در زیارت مرقد بایزید بسطامی)
یارب به حق تربت سلطان بایزید سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۳۶
نوروز تو از گل به قدح سازی باد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۰
آمدی چون چشم روزن دیده بیخواب از تو شد فصیحی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱
این روح که شمع مجلس افروز منست اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۷
دیریست تا ز دست غمت جان نمی‌بریم محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۱۴۱
شیخ گفت السلامة فی التسلیم و البلاء فی التدبیر. کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۵
گر در دهن تو از فراخی سخنیست مولانا خالد نقشبندی : غزلیات
غزل شماره ۳
به معمار غمت نو ساختم ویرانه خود را عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۳۸
فرو کوفتند آن بتان را بگزر فردوسی : پادشاهی اسکندر
بخش ۴
ز عموریه مادرش را بخواند ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۳۴ - در وصف آیت‌الله صدر
رسول گفت گرت دیدن خدای هواست حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
در آن مجلس که حرمت نیست می را وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۹۸
شوقم گرفت و از در عقلم برون کشید مولوی : دفتر اول
بخش ۱۵۷ - قصهٔ مری کردن رومیان و چینیان در علم نقاشی و صورت‌گری
چینیان گفتند ما نقاش‌تر رشیدالدین میبدی : ۴۳- سورة الزخرف- مکیه
۳ - النوبة الثانیة
قوله: الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ مفسران را در این آیت دو قولست: یک قول آنست که مراد باین، کفار و احزاباند که روز قیامت همه از یکدیگر بیزار شوند و دشمن یکدیگر باشند، همانست که جاى دیگر فرمود: ثُمَّ یَوْمَ الْقِیامَةِ یَکْفُرُ بَعْضُکُمْ بِبَعْضٍ وَ یَلْعَنُ بَعْضُکُمْ بَعْضاً روز قیامت بیکدیگر کافر شوید و یکدیگر را نفرین کنید. هلالی جغتایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵
گر دل برود من نروم از نظرت
