رشیدالدین میبدی : ۳۵- سورة الملائکة- مکیة
۱ - النوبة الاولى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان، الْحَمْدُ لِلَّهِ ستایش نیکو اللَّه را، فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ کردگار هفت آسمان و هفت زمین و نو سازنده آن، جاعِلِ الْمَلائِکَةِ رُسُلًا آفریدگار که فریشتگان را رسولان کرد، أُولِی أَجْنِحَةٍ خداوندان پرها مَثْنى وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ پرهاى دوان و سوان و چهاران یَزِیدُ فِی الْخَلْقِ ما یَشاءُ مىفزاید در آفرینش آفریده خویش آنچه خواهد، إِنَّ اللَّهَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (۱) اللَّه بر همه چیز تواناست. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۸۶
از خط نگاه پردگی دیده می شود سعدی : باب دوم در احسان
حکایت
به سرهنگ سلطان چنین گفت زن فروغ فرخزاد : تولدی دیگر
تولدی دیگر
همهٔ هستی من آیهٔ تاریکیست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷
آب حیوان باید، مر روح فزایی را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۱۲
تردد از دل بی آرزو نمی آید نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۳۴ - گریختن خسرو از بهرام چوبین
کلید رای فتح آمد پدید است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۸۹
چرا شراب به زاهد کسی به زور دهد ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۶۴ - ابر و باد
بود مر ابر را اندر کمین باد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۱۴
چون ناله بهر دیدنت از ناز برکشم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۷
نه عشق سوخته و نه هوس‌گداخته است الهامی کرمانشاهی : خیابان چهارم
بخش ۲۵ - رزم یزید ابن انس با لشگر ابن زیاد
هم از مرگ عامر که بدخال او اسدی توسی : گرشاسپ‌نامه
رفتن گرشاسب به شام
سمند سرافـــــــــــــراز را کرد زین نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۷
روشن است این و راست می گوید مهدی اخوان ثالث : زمستان
سترون
سیاهی از درون کاهدود پشت دریاها صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۲۱
در آن مقام که شاهی به هر گدا بخشند مسعود سعد سلمان : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸ - ای وای امیدهای بسیارم
شخصی به هزار غم گرفتارم مولوی : دفتر سوم
بخش ۹۹ - بیان اشارت سلام سوی دست راست در قیامت از هیبت محاسبه حق از انبیا استعانت و شفاعت خواستن
انبیا گویند روز چاره رفت اسدی توسی : گرشاسپ‌نامه
آغاز
سپاس از خدا ایزد رهنمای صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۸۸
ز حرف بر لب شیرین او اثرماند
۱ - النوبة الاولى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان، الْحَمْدُ لِلَّهِ ستایش نیکو اللَّه را، فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ کردگار هفت آسمان و هفت زمین و نو سازنده آن، جاعِلِ الْمَلائِکَةِ رُسُلًا آفریدگار که فریشتگان را رسولان کرد، أُولِی أَجْنِحَةٍ خداوندان پرها مَثْنى وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ پرهاى دوان و سوان و چهاران یَزِیدُ فِی الْخَلْقِ ما یَشاءُ مىفزاید در آفرینش آفریده خویش آنچه خواهد، إِنَّ اللَّهَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (۱) اللَّه بر همه چیز تواناست. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۸۶
از خط نگاه پردگی دیده می شود سعدی : باب دوم در احسان
حکایت
به سرهنگ سلطان چنین گفت زن فروغ فرخزاد : تولدی دیگر
تولدی دیگر
همهٔ هستی من آیهٔ تاریکیست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷
آب حیوان باید، مر روح فزایی را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۱۲
تردد از دل بی آرزو نمی آید نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۳۴ - گریختن خسرو از بهرام چوبین
کلید رای فتح آمد پدید است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۸۹
چرا شراب به زاهد کسی به زور دهد ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۶۴ - ابر و باد
بود مر ابر را اندر کمین باد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۱۴
چون ناله بهر دیدنت از ناز برکشم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۷
نه عشق سوخته و نه هوس‌گداخته است الهامی کرمانشاهی : خیابان چهارم
بخش ۲۵ - رزم یزید ابن انس با لشگر ابن زیاد
هم از مرگ عامر که بدخال او اسدی توسی : گرشاسپ‌نامه
رفتن گرشاسب به شام
سمند سرافـــــــــــــراز را کرد زین نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۷
روشن است این و راست می گوید مهدی اخوان ثالث : زمستان
سترون
سیاهی از درون کاهدود پشت دریاها صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۲۱
در آن مقام که شاهی به هر گدا بخشند مسعود سعد سلمان : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸ - ای وای امیدهای بسیارم
شخصی به هزار غم گرفتارم مولوی : دفتر سوم
بخش ۹۹ - بیان اشارت سلام سوی دست راست در قیامت از هیبت محاسبه حق از انبیا استعانت و شفاعت خواستن
انبیا گویند روز چاره رفت اسدی توسی : گرشاسپ‌نامه
آغاز
سپاس از خدا ایزد رهنمای صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۸۸
ز حرف بر لب شیرین او اثرماند
