عطار نیشابوری : باب سیام: در فراغت نمودن از معشوق
شمارهٔ ۱۷
جان در غمت از خانه به کوی افتادهست مولوی : دفتر ششم
بخش ۸۶ - تدبیر کردن موش به چغز کی من نمیتوانم بر تو آمدن به وقت حاجت در آب میان ما وصلتی باید کی چون من بر لب جو آیم ترا توانم خبر کردن و تو چون بر سر سوراخ موشخانه آیی مرا توانی خبر کردن الی آخره
این سخن پایان ندارد گفت موش نهج البلاغه : حکمت ها
ضرورت كنترل زبان
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَرَ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۷۱
تا به کی بر دل زغیرت زخم پنهانی خورم فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۴
لب زخم ستمم مژده ماتم دارم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۴۰
گفتند که هست یار را شور وشری نهج البلاغه : خطبه ها
بیان علت تأخیر در شروع جنگ صفین
<strong> و من كلام له عليهالسلام و قد استبطأ أصحابه إذنه </strong> <strong> لهم في القتال بصفين </strong> امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۸
جماعتی که ز هم صحبتان جدا باشند ظهیرالدین فاریابی : رباعیات
شمارهٔ ۶
باد آمد و گل بر سر میخواران ریخت سیدای نسفی : مسمطات
شمارهٔ ۴۱
ارباب جود را کف گوهرفشان نماند فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۲
نرگس که فلک چشم و چراغ چمنش کرد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۷۹
خداوندا دل وارسته از دنیا کرامت کن اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
ز فیض گریه چمن یک بساط چیده ماست عطار نیشابوری : بخش هجدهم
المقالة الثامن عشر
پسر گفتش چو آن خاتم عزیزست رضیالدین آرتیمانی : مفردات
۶
دامن هر دو جهان از کف غم برهانم مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
کی بود اینکه مدت فرقت یار بگذرد سنایی غزنوی : الباب السّابع فصل فیالغرور و الغفلة والنسیان و حبّالامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیانالموت والبعث والنشر
اندر مذمّت دنیا و برحذر بودن از آن فرماید
در جهانی چه بایدت بودن سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲
ای دل شوریده جان، نیست شو از هر چه هست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۶۱
در بحر کرم حرص و حسد پیمودن حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۶۲
دلا چون در خم چوگان عشق دوست چون گوئی
شمارهٔ ۱۷
جان در غمت از خانه به کوی افتادهست مولوی : دفتر ششم
بخش ۸۶ - تدبیر کردن موش به چغز کی من نمیتوانم بر تو آمدن به وقت حاجت در آب میان ما وصلتی باید کی چون من بر لب جو آیم ترا توانم خبر کردن و تو چون بر سر سوراخ موشخانه آیی مرا توانی خبر کردن الی آخره
این سخن پایان ندارد گفت موش نهج البلاغه : حکمت ها
ضرورت كنترل زبان
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَرَ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۷۱
تا به کی بر دل زغیرت زخم پنهانی خورم فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۴
لب زخم ستمم مژده ماتم دارم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۴۰
گفتند که هست یار را شور وشری نهج البلاغه : خطبه ها
بیان علت تأخیر در شروع جنگ صفین
<strong> و من كلام له عليهالسلام و قد استبطأ أصحابه إذنه </strong> <strong> لهم في القتال بصفين </strong> امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۸
جماعتی که ز هم صحبتان جدا باشند ظهیرالدین فاریابی : رباعیات
شمارهٔ ۶
باد آمد و گل بر سر میخواران ریخت سیدای نسفی : مسمطات
شمارهٔ ۴۱
ارباب جود را کف گوهرفشان نماند فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۲
نرگس که فلک چشم و چراغ چمنش کرد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۷۹
خداوندا دل وارسته از دنیا کرامت کن اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
ز فیض گریه چمن یک بساط چیده ماست عطار نیشابوری : بخش هجدهم
المقالة الثامن عشر
پسر گفتش چو آن خاتم عزیزست رضیالدین آرتیمانی : مفردات
۶
دامن هر دو جهان از کف غم برهانم مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
کی بود اینکه مدت فرقت یار بگذرد سنایی غزنوی : الباب السّابع فصل فیالغرور و الغفلة والنسیان و حبّالامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیانالموت والبعث والنشر
اندر مذمّت دنیا و برحذر بودن از آن فرماید
در جهانی چه بایدت بودن سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲
ای دل شوریده جان، نیست شو از هر چه هست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۶۱
در بحر کرم حرص و حسد پیمودن حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۶۲
دلا چون در خم چوگان عشق دوست چون گوئی
