ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت جود و بخشش محمود
بود محمود زابلستانی امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۳۳
نرگست مست رسید و به هوش خویش نبود یغمای جندقی : بخش سوم
شمارهٔ ۳۶ - به میرزا احمد صفائی نگاشته
احمد، محمد علی استیفای خاکبوس خداوند طوس فرمود. ظهر بیست و یکم است. رنج جسمانی نیست. از غره شوال تا پنجم ماه اندیشه افت و انداز بازگشت دادیم، تا خواست پاک یزدان چه باشد. قبض تریاک، یبس روزه، خشکیهای سودا، افسردگی های پیری، زیان حرارت ذاتی، و تیمارهای کوری و کری و نادانی و گیجی، دست بهم کرده پاک درهم خوشیده ام. خاک وجودم گوئی یک قطعه سنگ است. حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۴
خیز و در کاسه ی زر آب طربناک انداز صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۰۹
به قدر آشنایان از خرد بیگانه می گردم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۷۰۹
به تماشا ز بهشت رخ او قانع باش عطار نیشابوری : عزم راه کردن مرغان
عزم راه کردن مرغان
چون شنودند این سخن مرغان همه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۹۹
بیا و تازه کن ایمان به نوبهار امروز مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۳
ای مطرب دل برای یاری را ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت پیشوای سمرقند
در سمرقند پیشوایی بود عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۷
هر که عزم عشق رویش میکند شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۲۸
ای در میان جانها از ما کنار تا کی صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷
حضور دل نبود با عبادتی که مراست ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت در بخل و امساک
چون به شاهی نشست پور زبیر عطار نیشابوری : باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه
شمارهٔ ۷۲
بی یادِ تو دل چو سایه در خورشید است سید حسن غزنوی : قصاید
شمارهٔ ۶۵ - این مرثیه از برای والده سلطان سعید ولد بن بهرام شاه گوید (کذا)
آراستند روضه آرامگاه جان مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۱۰
بیا ای غم که تو بس باوفایی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۶۲
گر به ظاهر حسن میل آرمیدن می کند میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۶
شکرلله که شدی باخبر از عالم دل عطار نیشابوری : باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات
شمارهٔ ۷۰
دل در غم همدمی بفرسود و نیافت
حکایت جود و بخشش محمود
بود محمود زابلستانی امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۳۳
نرگست مست رسید و به هوش خویش نبود یغمای جندقی : بخش سوم
شمارهٔ ۳۶ - به میرزا احمد صفائی نگاشته
احمد، محمد علی استیفای خاکبوس خداوند طوس فرمود. ظهر بیست و یکم است. رنج جسمانی نیست. از غره شوال تا پنجم ماه اندیشه افت و انداز بازگشت دادیم، تا خواست پاک یزدان چه باشد. قبض تریاک، یبس روزه، خشکیهای سودا، افسردگی های پیری، زیان حرارت ذاتی، و تیمارهای کوری و کری و نادانی و گیجی، دست بهم کرده پاک درهم خوشیده ام. خاک وجودم گوئی یک قطعه سنگ است. حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۴
خیز و در کاسه ی زر آب طربناک انداز صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۰۹
به قدر آشنایان از خرد بیگانه می گردم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۷۰۹
به تماشا ز بهشت رخ او قانع باش عطار نیشابوری : عزم راه کردن مرغان
عزم راه کردن مرغان
چون شنودند این سخن مرغان همه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۹۹
بیا و تازه کن ایمان به نوبهار امروز مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۳
ای مطرب دل برای یاری را ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت پیشوای سمرقند
در سمرقند پیشوایی بود عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۷
هر که عزم عشق رویش میکند شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۲۸
ای در میان جانها از ما کنار تا کی صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷
حضور دل نبود با عبادتی که مراست ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت در بخل و امساک
چون به شاهی نشست پور زبیر عطار نیشابوری : باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه
شمارهٔ ۷۲
بی یادِ تو دل چو سایه در خورشید است سید حسن غزنوی : قصاید
شمارهٔ ۶۵ - این مرثیه از برای والده سلطان سعید ولد بن بهرام شاه گوید (کذا)
آراستند روضه آرامگاه جان مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۱۰
بیا ای غم که تو بس باوفایی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۶۲
گر به ظاهر حسن میل آرمیدن می کند میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۶
شکرلله که شدی باخبر از عالم دل عطار نیشابوری : باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات
شمارهٔ ۷۰
دل در غم همدمی بفرسود و نیافت
