صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۸
از بهار افزود شور عشق چون بلبل مرا امیر پازواری : چهاربیتیها
شمارهٔ ۱۵۳
قرصِ مَه و کانِ صَدفْ یا بلوره؟ نظام قاری : فردیات
شمارهٔ ۳۱
صبر بسیار بباید پدر پیر و حلاجش حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۲
من کشتهٔ زخمی که اجل را خجل آرد نهج البلاغه : خطبه ها
روانشناسى اجتماعى مردم بصره
<strong> و من كلام له عليهالسلام في ذم أهل البصرة </strong> <strong> بعد وقعة الجمل </strong> كُنْتُمْ جُنْدَ اَلْمَرْأَةِ کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۵
بهار آمد و جانی بجسم مینا شد شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶
مرا از روی هر دلبر تجلی میکند رویش فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۹
دامن کشان شبی گذر افتاد بر منش رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۲۸ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ الآیة... این صفت خداوند یگانه، بار خدا و پادشاه یگانه، در بزرگوارى و کاررانى یگانه، در بردبارى و نیکوکارى یگانه، در کریمى و بیهمتایى یگانه، در مهربانى و بنده نوازى یگانه، هر چه کبریاست رداء جلال اوست و بآن یگانه، هر چه عظمت و جبروت است ازار ربوبیت اوست و بآن یگانه، در ذات یگانه، در صفات یگانه، در کرد و نشان یگانه، در وفا و پیمان یگانه، در لطف و نواخت یگانه، در مهر و دوستى یگانه، روز قسمت که بود جزا و یگانه، پیش از روز قسمت که بود؟ همان یگانه، پس از روز قسمت که سپارد آن قسمت؟ همان یگانه، نماینده کیست؟ همان یگانه، آراینده کیست؟ همان یگانه، پیداتر از هر چه در عالم پیداییست و در آن پیدایى یگانه، پنهانتر از هر چه در عالم نهانیست و بدان نهانى یگانه. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۷
تا به کی بند گرانجانی به پا باشد مرا اثیر اخسیکتی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱
گردون بلند قدر، همتای تو نیست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۳۹
ما را مسلم آمد، هم عیش و هم عروسی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۷
شد گرفتاری فزون در روزگار خط مرا مجد همگر : غزلیات
شمارهٔ ۵
در عشق هیچ درد چو درد فراق نیست نهج البلاغه : حکمت ها
نقش ياد مرگ در خودسازی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لَوْ رَأَى اَلْعَبْدُ اَلْأَجَلَ وَ مَصِيرَهُ لَأَبْغَضَ اَلْأَمَلَ وَ غُرُورَهُ نهج البلاغه : نامه ها
نامه اى ديگر به معاويه
<strong> و من كتاب له عليهالسلام إليه أيضا </strong> أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ أَتَتْنِي مِنْكَ مَوْعِظَةٌ مُوَصَّلَةٌ وَ رِسَالَةٌ مُحَبَّرَةٌ نَمَّقْتَهَا بِضَلاَلِكَ وَ أَمْضَيْتَهَا بِسُوءِ رَأْيِكَ ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۶۲ - حسب حال
شه شبهه نمود درحق من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶
نیست ممکن بر گرفتن دیده از رویش مرا سعدی : غزلیات
غزل ۴۷
خرما نتوان خوردن ازین خار که کشتیم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۴۵
خط ز روی آتشین دلستان آمد پدید
غزل شمارهٔ ۱۵۸
از بهار افزود شور عشق چون بلبل مرا امیر پازواری : چهاربیتیها
شمارهٔ ۱۵۳
قرصِ مَه و کانِ صَدفْ یا بلوره؟ نظام قاری : فردیات
شمارهٔ ۳۱
صبر بسیار بباید پدر پیر و حلاجش حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۲
من کشتهٔ زخمی که اجل را خجل آرد نهج البلاغه : خطبه ها
روانشناسى اجتماعى مردم بصره
<strong> و من كلام له عليهالسلام في ذم أهل البصرة </strong> <strong> بعد وقعة الجمل </strong> كُنْتُمْ جُنْدَ اَلْمَرْأَةِ کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۵
بهار آمد و جانی بجسم مینا شد شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶
مرا از روی هر دلبر تجلی میکند رویش فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۹
دامن کشان شبی گذر افتاد بر منش رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۲۸ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ الآیة... این صفت خداوند یگانه، بار خدا و پادشاه یگانه، در بزرگوارى و کاررانى یگانه، در بردبارى و نیکوکارى یگانه، در کریمى و بیهمتایى یگانه، در مهربانى و بنده نوازى یگانه، هر چه کبریاست رداء جلال اوست و بآن یگانه، هر چه عظمت و جبروت است ازار ربوبیت اوست و بآن یگانه، در ذات یگانه، در صفات یگانه، در کرد و نشان یگانه، در وفا و پیمان یگانه، در لطف و نواخت یگانه، در مهر و دوستى یگانه، روز قسمت که بود جزا و یگانه، پیش از روز قسمت که بود؟ همان یگانه، پس از روز قسمت که سپارد آن قسمت؟ همان یگانه، نماینده کیست؟ همان یگانه، آراینده کیست؟ همان یگانه، پیداتر از هر چه در عالم پیداییست و در آن پیدایى یگانه، پنهانتر از هر چه در عالم نهانیست و بدان نهانى یگانه. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۷
تا به کی بند گرانجانی به پا باشد مرا اثیر اخسیکتی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱
گردون بلند قدر، همتای تو نیست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۳۹
ما را مسلم آمد، هم عیش و هم عروسی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۷
شد گرفتاری فزون در روزگار خط مرا مجد همگر : غزلیات
شمارهٔ ۵
در عشق هیچ درد چو درد فراق نیست نهج البلاغه : حکمت ها
نقش ياد مرگ در خودسازی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لَوْ رَأَى اَلْعَبْدُ اَلْأَجَلَ وَ مَصِيرَهُ لَأَبْغَضَ اَلْأَمَلَ وَ غُرُورَهُ نهج البلاغه : نامه ها
نامه اى ديگر به معاويه
<strong> و من كتاب له عليهالسلام إليه أيضا </strong> أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ أَتَتْنِي مِنْكَ مَوْعِظَةٌ مُوَصَّلَةٌ وَ رِسَالَةٌ مُحَبَّرَةٌ نَمَّقْتَهَا بِضَلاَلِكَ وَ أَمْضَيْتَهَا بِسُوءِ رَأْيِكَ ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۶۲ - حسب حال
شه شبهه نمود درحق من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶
نیست ممکن بر گرفتن دیده از رویش مرا سعدی : غزلیات
غزل ۴۷
خرما نتوان خوردن ازین خار که کشتیم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۴۵
خط ز روی آتشین دلستان آمد پدید
