نهج البلاغه : خطبه ها
سرزنش انسان هاى بخیل و خودخواه
<strong> و من كلام له عليهالسلام </strong> <strong> يوبخ البخلاء بالمال و النفس </strong> سعدی : غزلیات
غزل ۱۲۱
با فراقت چند سازم برگ تنهاییم نیست ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
داستان شبی از شب های جوانی
در جوانی چنان که میدانی سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۲۱ - غزل
گوئیا این نقش بیجان صورت جان من است خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۹
از تف دل آتشین دهانم خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۴۲
باور نکردمی که رسد کوه سوی کوه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۳۷
حرف آن حسن بسامان ازمن مجنون مپرس عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۴
قدم درنه اگر مردی درین کار رشیدالدین میبدی : ۱۱- سورة هود - مکیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: فَلَعَلَّکَ تارِکٌ مگر که فروخواهى گذاشت بَعْضَ ما یُوحى إِلَیْکَ چیزى از آنچه بتو فرستادهاند از پیغام، وَ ضائِقٌ بِهِ صَدْرُکَ و دل تو از آن تنگ مىخواهد بود، أَنْ یَقُولُوا که میگویند لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیْهِ کَنْزٌ که چرا برو گنجى فرو نفرستادند، أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَکٌ یا که چرا با او فریشتهاى نیامد إِنَّما أَنْتَ نَذِیرٌ نه اى تو مگر آگاه کننده بیم نماى، وَ اللَّهُ عَلى کُلِّ شَیْءٍ وَکِیلٌ (۱۲) طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۳۳
هر کار مشکل کآمد به پیشم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۶۳
دل رم کرده ناخوش آستین افشاندنی دارد ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
در صفت محبس تأمینات
اندرین حجرهام پس از خور و خواب عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۲۹
جانا چو به نیستی فتادم برهم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۳۱
امید چرب نرمی از خسیسان جهان دارم اقبال لاهوری : جاویدنامه
نمودار شدن درویش سودانی
برق بیتابانه رخشید اندر آب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۱۸
به خاطر هیچگه آن قامت موزون نمی آید کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۲۸ - و قال ایضاً یمدح الصّاحب المعظّم نظام الدّین محمّد طاب ثراه
بنا میزد! بنا میزد !زهی گیتی بتو خرّم ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۳
آن میر که خویش را کلامی می گفت کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱
با گردش دهر و خلق پرشور و شرش یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۵۱ - به میرزا رضای نواب اصفهانی از ری نگاشته است
همه در خورد وصال تو و ما از همه کم
سرزنش انسان هاى بخیل و خودخواه
<strong> و من كلام له عليهالسلام </strong> <strong> يوبخ البخلاء بالمال و النفس </strong> سعدی : غزلیات
غزل ۱۲۱
با فراقت چند سازم برگ تنهاییم نیست ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
داستان شبی از شب های جوانی
در جوانی چنان که میدانی سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۲۱ - غزل
گوئیا این نقش بیجان صورت جان من است خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۹
از تف دل آتشین دهانم خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۴۲
باور نکردمی که رسد کوه سوی کوه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۳۷
حرف آن حسن بسامان ازمن مجنون مپرس عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۴
قدم درنه اگر مردی درین کار رشیدالدین میبدی : ۱۱- سورة هود - مکیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: فَلَعَلَّکَ تارِکٌ مگر که فروخواهى گذاشت بَعْضَ ما یُوحى إِلَیْکَ چیزى از آنچه بتو فرستادهاند از پیغام، وَ ضائِقٌ بِهِ صَدْرُکَ و دل تو از آن تنگ مىخواهد بود، أَنْ یَقُولُوا که میگویند لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیْهِ کَنْزٌ که چرا برو گنجى فرو نفرستادند، أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَکٌ یا که چرا با او فریشتهاى نیامد إِنَّما أَنْتَ نَذِیرٌ نه اى تو مگر آگاه کننده بیم نماى، وَ اللَّهُ عَلى کُلِّ شَیْءٍ وَکِیلٌ (۱۲) طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۳۳
هر کار مشکل کآمد به پیشم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۶۳
دل رم کرده ناخوش آستین افشاندنی دارد ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
در صفت محبس تأمینات
اندرین حجرهام پس از خور و خواب عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۲۹
جانا چو به نیستی فتادم برهم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۳۱
امید چرب نرمی از خسیسان جهان دارم اقبال لاهوری : جاویدنامه
نمودار شدن درویش سودانی
برق بیتابانه رخشید اندر آب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۱۸
به خاطر هیچگه آن قامت موزون نمی آید کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۲۸ - و قال ایضاً یمدح الصّاحب المعظّم نظام الدّین محمّد طاب ثراه
بنا میزد! بنا میزد !زهی گیتی بتو خرّم ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۳
آن میر که خویش را کلامی می گفت کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱
با گردش دهر و خلق پرشور و شرش یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۵۱ - به میرزا رضای نواب اصفهانی از ری نگاشته است
همه در خورد وصال تو و ما از همه کم
