نهج البلاغه : خطبه ها
سرزنش انسان هاى بخیل و خودخواه
<strong> و من كلام له عليه‌السلام </strong> <strong> يوبخ البخلاء بالمال و النفس </strong>
سعدی : غزلیات
غزل ۱۲۱
با فراقت چند سازم برگ تنهاییم نیست
ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
داستان شبی از شب های جوانی
در جوانی چنان که می‌دانی
سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۲۱ - غزل
گوئیا این نقش بیجان صورت جان من است
خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۹
از تف دل آتشین دهانم
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۴۲
باور نکردمی که رسد کوه سوی کوه
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۳۷
حرف آن حسن بسامان ازمن مجنون مپرس
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۴
قدم درنه اگر مردی درین کار
رشیدالدین میبدی : ۱۱- سورة هود - مکیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: فَلَعَلَّکَ تارِکٌ مگر که فروخواهى گذاشت بَعْضَ ما یُوحى‏ إِلَیْکَ چیزى از آنچه بتو فرستاده‏اند از پیغام، وَ ضائِقٌ بِهِ صَدْرُکَ و دل تو از آن تنگ مى‏خواهد بود، أَنْ یَقُولُوا که میگویند لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیْهِ کَنْزٌ که چرا برو گنجى فرو نفرستادند، أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَکٌ یا که چرا با او فریشته‏اى نیامد إِنَّما أَنْتَ نَذِیرٌ نه اى تو مگر آگاه کننده بیم نماى، وَ اللَّهُ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَکِیلٌ (۱۲)
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۳۳
هر کار مشکل کآمد به پیشم
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۶۳
دل رم کرده ناخوش آستین افشاندنی دارد
ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
در صفت محبس تأمینات
اندرین ‌حجره‌ام ‌پس‌ از خور و خواب‌
عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۲۹
جانا چو به نیستی فتادم برهم
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۳۱
امید چرب نرمی از خسیسان جهان دارم
اقبال لاهوری : جاویدنامه
نمودار شدن درویش سودانی
برق بیتابانه رخشید اندر آب
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۱۸
به خاطر هیچگه آن قامت موزون نمی آید
کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۲۸ - و قال ایضاً یمدح الصّاحب المعظّم نظام الدّین محمّد طاب ثراه
بنا میزد! بنا میزد !زهی گیتی بتو خرّم
ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۳
آن میر که خویش را کلامی می گفت
کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱
با گردش دهر و خلق پرشور و شرش
یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۵۱ - به میرزا رضای نواب اصفهانی از ری نگاشته است
همه در خورد وصال تو و ما از همه کم