عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۲
مرد ره عشق تو از دامن تر ترسد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۱۳۶
از من خبر دوری این راه مپرسید عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۷
تو بلندی عظیم و من پستم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶۲
جوش گل شد، باده گلرنگ می باید کشید ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
در صفت شیّادان لفّاظ که با دانستن چند اصطلاح خود را عالم نامیده و درمجالس سخن می گویند
بود مردی ز هر هنر عاری ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۵۰
مهرگان نو در آمد ، بس مبارک مهرگان نهج البلاغه : حکمت ها
تقدیر خدا یا تدبیر انسان
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> تَذِلُّ اَلْأُمُورُ لِلْمَقَادِيرِ حَتَّى يَكُونَ اَلْحَتْفُ فِي اَلتَّدْبِيرِ فردوسی : پادشاهی اسکندر
بخش ۱۳
بفرمود تا رفت پیشش پزشک صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۶۳
می پرستان رابه دل ننشیند از دشمن غبار مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۶۶
آن زلف سیاه و قد رعناش نگر ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
در فایدهٔ علوم
علم از بهر چیست ای استاد طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۸۴
ندارد انتها باران اشکم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۹
سماع آرام جان زندگان است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۶۳
ساغر پر می علاج جان محزون می کند فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
بهار آمد و در جام باده باید کرد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۳۹
واقعهیی بدیدهام لایق لطف و آفرین صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۲۶
هزار حیف که در دودمان عشق نماند عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶۳
با خط سرسبز بیرون آمدی رشیدالدین میبدی : ۱۲- سورة یوسف- مکیة
۶ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ قالَ الْمَلِکُ» گفت ملک، «إِنِّی أَرى سَبْعَ بَقَراتٍ سِمانٍ» من بخواب دیدم هفت گاو فربه، «یَأْکُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجافٌ» و هفت گاو لاغر ایشان را بخورد، «وَ سَبْعَ سُنْبُلاتٍ خُضْرٍ» و هفت خوشه سبز، «وَ أُخَرَ یابِساتٍ» و هفت خوشه خشک، «یا أَیُّهَا الْمَلَأُ» اى گروه خاصّه من «أَفْتُونِی فِی رُءْیایَ» فتوى کنید و پاسخ مرا در خواب من، «إِنْ کُنْتُمْ لِلرُّءْیا تَعْبُرُونَ (۴۳)» اگر چنانست که خواب را سرانجام شناساناید و تعبیر کنندگان. نهج البلاغه : حکمت ها
روانشناسى جاهل
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ تَرَى اَلْجَاهِلَ إِلاَّ مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً
غزل شمارهٔ ۲۴۲
مرد ره عشق تو از دامن تر ترسد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۱۳۶
از من خبر دوری این راه مپرسید عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۷
تو بلندی عظیم و من پستم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶۲
جوش گل شد، باده گلرنگ می باید کشید ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
در صفت شیّادان لفّاظ که با دانستن چند اصطلاح خود را عالم نامیده و درمجالس سخن می گویند
بود مردی ز هر هنر عاری ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۵۰
مهرگان نو در آمد ، بس مبارک مهرگان نهج البلاغه : حکمت ها
تقدیر خدا یا تدبیر انسان
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> تَذِلُّ اَلْأُمُورُ لِلْمَقَادِيرِ حَتَّى يَكُونَ اَلْحَتْفُ فِي اَلتَّدْبِيرِ فردوسی : پادشاهی اسکندر
بخش ۱۳
بفرمود تا رفت پیشش پزشک صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۶۳
می پرستان رابه دل ننشیند از دشمن غبار مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۶۶
آن زلف سیاه و قد رعناش نگر ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
در فایدهٔ علوم
علم از بهر چیست ای استاد طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۸۴
ندارد انتها باران اشکم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۹
سماع آرام جان زندگان است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۶۳
ساغر پر می علاج جان محزون می کند فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
بهار آمد و در جام باده باید کرد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۳۹
واقعهیی بدیدهام لایق لطف و آفرین صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۲۶
هزار حیف که در دودمان عشق نماند عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶۳
با خط سرسبز بیرون آمدی رشیدالدین میبدی : ۱۲- سورة یوسف- مکیة
۶ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ قالَ الْمَلِکُ» گفت ملک، «إِنِّی أَرى سَبْعَ بَقَراتٍ سِمانٍ» من بخواب دیدم هفت گاو فربه، «یَأْکُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجافٌ» و هفت گاو لاغر ایشان را بخورد، «وَ سَبْعَ سُنْبُلاتٍ خُضْرٍ» و هفت خوشه سبز، «وَ أُخَرَ یابِساتٍ» و هفت خوشه خشک، «یا أَیُّهَا الْمَلَأُ» اى گروه خاصّه من «أَفْتُونِی فِی رُءْیایَ» فتوى کنید و پاسخ مرا در خواب من، «إِنْ کُنْتُمْ لِلرُّءْیا تَعْبُرُونَ (۴۳)» اگر چنانست که خواب را سرانجام شناساناید و تعبیر کنندگان. نهج البلاغه : حکمت ها
روانشناسى جاهل
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ تَرَى اَلْجَاهِلَ إِلاَّ مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً
