جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۴
سرو در باغ به بالای تو می ماند راست
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۱
دل مسکین مرا خار جفای تو بخست
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۹۰
بگشای در رحمت بر روی من مسکین
ابن یمین فَرومَدی : اشعار عربی
شمارهٔ ۴١ - ایضاً
اذا المرء لم یعرف مصالح نفسه
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۲
ای خوش آن دم که مرا جان بر جانانه رسد
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۶
دوشم ز در آن شمع دلفروز درآمد
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹۳
ای دلستان چرا دل ما را نمی دهی
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۶
تا چند نالم من در فراقت
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲۶
ای در شکنج زلف تو مرغ دلم جا ساخته
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۷
هر که را مهر رخ خوب تو در دل باشد
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۱
تا چند ز هجرت دلم ای یار بنالد
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۵۳
دل برد دلبر و به دلم برنهاد داغ
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲۹
در چمن تا قد آن سرو روانست روان
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۶۴
مه رویت درخشان کن دو زلفت را پریشان کن
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۷
بخت سرگشته ام نه یار منست
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۴
گل رفت حالی از چمن تا خود به بستان کی رسد
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۱۲
چرا به ترک جفا دلبرا نمی گویی
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۳۲
ز عشقت تا ز خود بیگانه گشتم
ابن یمین فَرومَدی : اشعار عربی
شمارهٔ ٣١ - ایضاً
و کان الصدیق یزور صدیق
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳۴
ماهتابی هست و ابرش دست پیرامن زده