جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۹
ما را نمی رود نفسی یاد او ز یاد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲۵
ای غمت در جان ما جا ساخته جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۹
فاش شد در دو جهان کاو به جهان یار منست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۵
عشق تو مرا در دل و جان نقش نگینست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۰
شبت خوش باد همچون روز خرّم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۴
دل خوبان چنین سنگین نباشد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۱۸
خالیست بر آن لبان دلبند جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۳۴
بتا تا مهر تو در بر گرفتم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
بر امید آنکه بینم روی دوست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۳
چو لاله پر از خون دل خسته ایم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۱۸
دلم بر آتشست از لعل نوشش جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰۳
در راه عشق روی تو ما بی خبر رویم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۰
نه صبر از وصل جانان می توان کرد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۳
در فراق رخ یارم رگ جان می سوزد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۳
شوقم به وصل دوست نهایت پذیر نیست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۰
بگویمت سخنی ای نگار چون بالات جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲۲
قدم نه شاه باز ما دمی در کوی درویشان جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳۳
ای رخ مهوشت به کام جهان جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲
عجبست از نگار ما عجبست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۶
دل ربایی دلبری داریم چست