جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷۰
مویت به آفتاب رخ ای جان رها مکن جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵۲
من مسکین به جهان یار ندارم چه کنم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۰
ما را به درد عشق تو جز صبر چاره نیست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۵
بحمدالله شب هجران سرآمد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۹
بیا که مملکت دیده ام خیال گرفت جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵
آن سرو بین که بر لب جوی ایستاده است جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۲
سر من در غم سودای تو بی سامانست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۸۰
صبا بگذر شبی در کوی یارم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹۸
ما خود ز که ایم و از کدامیم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۱
آن باد بهار بین که برخاست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳۵
تا غمت همچو الف در دل ما جا کرده جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۴
یک دم نگار ما نظری سوی ما نکرد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۶
شب فراق تو جانا مرا به جان آورد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۸
ز باد صبح حدیثی مرا به گوش آمد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۸
دل من از غم عشقت خرابست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۰
کس به امید وفا ترک دل و دین نکند عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۵۸
ای دل طمع مدار که بی غم گذارمت جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۷۱
زین بیش با فراق توأم ساختن نبود جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۸۹
تا به کی مسکین دلم باشد ز هجرانت حزین بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۲۲
تا درتن باغ‌گل افشان نموگردیدم