مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
مرداب
این نه آب است کآتش را کند خاموش شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۷۹
جام می از بهر می داریم دوست سعدی : مفردات
بیت ۶۸
آن گوی که طاقت جوابش داری مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۱
ای لعل و عقیق و در و دریا و درست امام خمینی : قطعات و اشعار پراکنده
تک بیت
در غم دوری رویش، همه در تاب و تبند مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۶
عقل آمد و پند عاشقان پیش گرفت امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴۱
ترکی که جست و جوی دل من جز او نبود ملا مسیح پانی پتی : رام و سیتا
بخش ۷۰ - رخصت شدن هنونت از انگد که از دریا بجهد
پی رخصت به پای انگد افتاد خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۳ - در پند و اندرز و مدح پیامبر بزرگوار
عروس عافیت آنگه قبول کرد مرا بابافغانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
افسوس که آتشم ببیهوده فسرد شاه نعمتالله ولی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲
تا ز نور روی او گشته منور آفتاب سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
اندر تجرید گوید
هرکه خواهد ولایت تجرید رشیدالدین وطواط : مقطعات
شمارهٔ ۶۹ - در حکمت
اگر آید ز دوستی گنهی سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۰
ای که در تدبیر دنیای دنی بس مایلی آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶۲
خبرت هست که چون با تو در آمیخته ام نظام قاری : فردیات
شمارهٔ ۵۸
برای جبه ما ابر میزند پنبه حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴۰
مطرب ره مستی زد هشیار نباید شد آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۶
آن کیست تا بر گوش جان پیغام جانان آورد رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۰۵ - علی همدانی قُدِّسَ رُوْحُهُ
وهو سیدالاجل سید علی بن شهاب الدین محمد. نسب شریفش به چند واسطه به حضرت امام همام زین العابدینؑمنتهی میشود جناب میر از دوازده سالگی سالک مسلک سلوک شد. دستِ ارادت به شیخ شرف الدین محمود عبداللّه مزدقانی مرید شیخ علاء الدوله سمنانی داد و کسب طریقت در پیش تقی الدین علی دوستی سمنانی کرد. جامع علوم ظاهر و باطن گشت. سه نوبت ربع مسکون را سیاحت نمود. گویند به صحبت هزار و چهارصد نفر از اولیاءاللّه رسید. غریبتر اینکه چهارصد تن را در یک مجلس دید. احوال و اقوالش در کتاب خلاصة المناقب مندرج است. بالاخره در ماوراءالنهر به بلایی درگذشت. نعشش را به ختلان نقل نمودند. مدت عمرش هفتاد و سه سال و وفاتش در سنهٔ ۷۸۶. از اوست: شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۱۸۹
در آئینهٔ وجود مطلق
مرداب
این نه آب است کآتش را کند خاموش شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۷۹
جام می از بهر می داریم دوست سعدی : مفردات
بیت ۶۸
آن گوی که طاقت جوابش داری مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۱
ای لعل و عقیق و در و دریا و درست امام خمینی : قطعات و اشعار پراکنده
تک بیت
در غم دوری رویش، همه در تاب و تبند مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۶
عقل آمد و پند عاشقان پیش گرفت امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴۱
ترکی که جست و جوی دل من جز او نبود ملا مسیح پانی پتی : رام و سیتا
بخش ۷۰ - رخصت شدن هنونت از انگد که از دریا بجهد
پی رخصت به پای انگد افتاد خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۳ - در پند و اندرز و مدح پیامبر بزرگوار
عروس عافیت آنگه قبول کرد مرا بابافغانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
افسوس که آتشم ببیهوده فسرد شاه نعمتالله ولی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲
تا ز نور روی او گشته منور آفتاب سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
اندر تجرید گوید
هرکه خواهد ولایت تجرید رشیدالدین وطواط : مقطعات
شمارهٔ ۶۹ - در حکمت
اگر آید ز دوستی گنهی سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۰
ای که در تدبیر دنیای دنی بس مایلی آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶۲
خبرت هست که چون با تو در آمیخته ام نظام قاری : فردیات
شمارهٔ ۵۸
برای جبه ما ابر میزند پنبه حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴۰
مطرب ره مستی زد هشیار نباید شد آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۶
آن کیست تا بر گوش جان پیغام جانان آورد رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۰۵ - علی همدانی قُدِّسَ رُوْحُهُ
وهو سیدالاجل سید علی بن شهاب الدین محمد. نسب شریفش به چند واسطه به حضرت امام همام زین العابدینؑمنتهی میشود جناب میر از دوازده سالگی سالک مسلک سلوک شد. دستِ ارادت به شیخ شرف الدین محمود عبداللّه مزدقانی مرید شیخ علاء الدوله سمنانی داد و کسب طریقت در پیش تقی الدین علی دوستی سمنانی کرد. جامع علوم ظاهر و باطن گشت. سه نوبت ربع مسکون را سیاحت نمود. گویند به صحبت هزار و چهارصد نفر از اولیاءاللّه رسید. غریبتر اینکه چهارصد تن را در یک مجلس دید. احوال و اقوالش در کتاب خلاصة المناقب مندرج است. بالاخره در ماوراءالنهر به بلایی درگذشت. نعشش را به ختلان نقل نمودند. مدت عمرش هفتاد و سه سال و وفاتش در سنهٔ ۷۸۶. از اوست: شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۱۸۹
در آئینهٔ وجود مطلق
