نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
ای دل! بلا بکش چو دلت مبتلای اوست
غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۸
تا فصلی از حقیقت اشیا نوشته ایم
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷۹
دل برد و زهره نیست که آن باز خواهمش
قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱
ای حسن تو چون فتنهٔ چشم تو جهانگیر
امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۹
رخ تو رشک مه و آفتاب شد هر دو
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۶۵
تا واله نظاره آن ماهپاره ایم
عطار نیشابوری : دفتر اول
در سئوال کردن کسی ازمنصور حلّاج در سرّ دوستی حق تعالی و جواب گفتن او با تمام فرماید
یکی پرسید ازمنصور حلّاج
امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
وقت گل، خوبان چو بزم عیش در صحرا نهند
نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
بر سینه من ناوک مژگان زده ای باز
سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
فی تأدیب صببان المکتب و صفة الجنّة والنّار
از پی راه حق کم از کودک
ابوالفرج رونی : مقطعات
شمارهٔ ۳
چو سررشته خویش گم کرده ام
خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰
ای لبت کام دل بی سروسامانی چند
سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۴۲ - جامه باف
جامه باف امرد که باشد رشک ماه و آفتاب
ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴١٨
خرم آزاده ئی که نشناسد
اهلی شیرازی : معمیات
بخش ۴۰ - زین
بصید دل کمند ره شد آنکاه کل بهر گامی
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۵
هر لحظه فلک بهانه یی آغازد
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۵۹
اه چه بی‌‌رنگ و بی‌نشان که منم
مولوی : دفتر پنجم
بخش ۶۴ - در ابتدای خلقت جسم آدم علیه‌السلام کی جبرئیل علیه‌السلام را اشارت کرد کی برو از زمین مشتی خاک برگیر و به روایتی از هر نواحی مشت مشت بر گیر
چونک صانع خواست ایجاد بشر
امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۵
چه شوخیست که در چشم پر فتن داری؟
عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۲
ای رخ رخشان جانان زیر آن زلف بتاب