اهلی شیرازی : معمیات
بخش ۱ - دوازده امام
آب حیوان خوش بود و ان لعل لب زان خوشترست
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴۹
وقت آنست که ما رو به خرابان نهیم
باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۹۴
وای از روزی که قاضیمان خدا بو
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۶۴
دلا من آرزوی یار دارم
میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۳۱ - سرکشی کردن مکابیز با اردشیر
برآشفت جنگی مکابیز گرد
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۴
از شور جنون هیچ کس آگاه نمی بود
قائم مقام فراهانی : نامه‌های فارسی
شمارهٔ ۱۱۴ - هو به حاجی میرزا موسی خان نوشته
برادر: از گزارش نواب رکن الدوله، خاطر جمع دار که نایب السلطنة روحی فداه بسیار مراقبند و تا حال بسیار بسیار خوب گذشته، هیچ مایة اختلاف نیست مگر آن که نواب رکن الدوله میخواهند همه بارها را بگردن ما بیچاره ها بگذارند و حجت معتبر و تعهدنامه بگیرند و تنخواهی که برای خرج این خدمت لازم است بقدر کفاف نباشد.
غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲
به کوی میکده دی هاتفی بشارت برد
ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - موجبات حسد
بدان که باعث حسد، یکی از هفت چیز می شود:
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴۷
جان رفت و دل ز عشق پریشان بود هنوز
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۴
رخسارهٔ ترا به نقاب احتیاج نیست
سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۱
عشق اسلامست و دیگر کافری
غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴
در بذل لآلی و رقم دست کریم ست
سعدی : قطعات
شمارهٔ ۵۰
بیا بگوی که پرویز از زمانه چه خورد
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶۰
حال من دور از آن جمال مپرس
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۰
آن را که غباری به رخ از تربت طوس است
فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۴
زاغ و بلبل همه دارند کهن زمزمه‌ای
فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۷
ما مست و خراب از می صهبای الستیم
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۸
شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۲
دلی کو چون تو دلداری ندارد