فروغ فرخزاد : تولدی دیگر
آیه های زمینی
آن گاه کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۷
چون شمع خودم آتش پیراهن خویش رودکی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۹
جغد که با باز و پلنگان پرد فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶
چنین که برده شراب لبت ز دست مرا امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۱۰
اُونوَختْ کٰاسْمون ره بیستونْ بساتن، غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
به وادیی که در آن خضر را عصا خفته ست امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۵
مَرْدمْ گَشتِ لارْ شُوئنْ (شونن) منْ لارْ بمُوره حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۵۱
ای سروناز رونق بستان ما توئی کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۵
در مدح ملک چو نظم موزون سازم خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴
تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل زدند عطار نیشابوری : بخش بیست و دوم
(۱) حکایت افلاطون و اسکندر
فلاطون آنکه استاد جهان بود امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸
شیرینْ خَنْدِهْ تٰا لَعْلْ رِهْ عَقیقْ جِدٰا کِرْدْ عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۳
عشق کو تا نو کنم با درد پیمانی درست امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۸۸
سوی تو دیدم ریختی خون دلم را بی گنه نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
در قیامت اگرم زلف تو زنجیر شود بهاءالدین ولد : جزو اول
فصل ۴۴
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۴۱
ای دل پی آرزو بسیار مرو اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۶۳
ای دل همه آن بکن که رایت باشد قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶
ای محو مجاز، دیده بی‌بصرت کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۴
زاد راه عاشقان اشک است و روی زرد و آه
آیه های زمینی
آن گاه کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۷
چون شمع خودم آتش پیراهن خویش رودکی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۹
جغد که با باز و پلنگان پرد فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶
چنین که برده شراب لبت ز دست مرا امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۱۰
اُونوَختْ کٰاسْمون ره بیستونْ بساتن، غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
به وادیی که در آن خضر را عصا خفته ست امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۵
مَرْدمْ گَشتِ لارْ شُوئنْ (شونن) منْ لارْ بمُوره حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۵۱
ای سروناز رونق بستان ما توئی کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۵
در مدح ملک چو نظم موزون سازم خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴
تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل زدند عطار نیشابوری : بخش بیست و دوم
(۱) حکایت افلاطون و اسکندر
فلاطون آنکه استاد جهان بود امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸
شیرینْ خَنْدِهْ تٰا لَعْلْ رِهْ عَقیقْ جِدٰا کِرْدْ عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۳
عشق کو تا نو کنم با درد پیمانی درست امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۸۸
سوی تو دیدم ریختی خون دلم را بی گنه نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
در قیامت اگرم زلف تو زنجیر شود بهاءالدین ولد : جزو اول
فصل ۴۴
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۴۱
ای دل پی آرزو بسیار مرو اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۶۳
ای دل همه آن بکن که رایت باشد قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶
ای محو مجاز، دیده بی‌بصرت کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۴
زاد راه عاشقان اشک است و روی زرد و آه
