جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹۱
با سرو قد تو عشق بازیم قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۴۹ - در مدح ابومنصور
بقد سرو رسائی بزلف غالیه گون غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۶۶
ای داده به باد عمر در لهو و فسوس سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۲
خوشا دلی که چو تو دلبرش بدست افتد سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۳
روز عمرم بزوال آمد وشب نیز رسید ناصرخسرو : سفرنامه
بخش ۳۴ - بیت اللحم
پس از بیت المقدس زیارت ابراهیم خلیل الرحمن علیه الصلوة و السلام عزم کردم. چهارشنبه غره ذی القعده سنه ثمان و ثلثین و اربعمائه. و از بیت المقدس تا آن جا که آن مشهد است شش فرسنگ است و راه سوی جنوب میرود. و بر راه دیه های بسیار است و زرع و قاغ بسیار است و درختان بی آب از انگور و انجیر و زیتون و سماق خودروی نهایت ندارد. به دو فرسنگی شهر چهار دیه است و آن جا چشمه ای است و باغ و بساتین بسیار و آن را فرادیس گویند خوشی و موضع را. و به یک فرسنگی شهر بیت المقدس ترسایان را جایی است که آن را عظیم بزرگ میدارند و همیشه قومی آن جا مجاور باشند و زایران بسیار رسند و آن را بیت اللحم گویند. و ترسایا ن آن جا قربان کنند و از روم آن جا بسیار آیند، و من آنروز که از شهر بیامدم شب آن جا بودم. قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۵ - در مدح امیر ابوالفتح
مه نیسان شبیخون کرد گوئی بر مه کانون غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۶۹
در بزم نشاط خستگان را چه نشاط ظهیرالدین فاریابی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱
در دست غم تو بودم ای سرو بلند جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۴
ندانستم که اهلیت گناهست اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۵۰ - الرّضا و التّسلیم
تو بر دل من حکم روانی می کن غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۹
خوابی که فروغ دین ازو جلوه گرست خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۱
قالب نقش بندی لاهوت است غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۵۳
منصور غمش ز نکته چینان چه بود؟ غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
ای روی تو همچو مهر گیتی افروز جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۷
سرو نازی سرو نازی سرو ناز جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۷
دیگر چه فتنه می کند این باد مشک بیز جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۵
هر جا که همچو روی تو در بوستان گلیست اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۴۸
پروانگکی به پیش شمعی بپرید فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۶۲
ای آنکه در ازل همه را یار بودهای
شمارهٔ ۱۰۹۱
با سرو قد تو عشق بازیم قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۴۹ - در مدح ابومنصور
بقد سرو رسائی بزلف غالیه گون غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۶۶
ای داده به باد عمر در لهو و فسوس سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۲
خوشا دلی که چو تو دلبرش بدست افتد سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۳
روز عمرم بزوال آمد وشب نیز رسید ناصرخسرو : سفرنامه
بخش ۳۴ - بیت اللحم
پس از بیت المقدس زیارت ابراهیم خلیل الرحمن علیه الصلوة و السلام عزم کردم. چهارشنبه غره ذی القعده سنه ثمان و ثلثین و اربعمائه. و از بیت المقدس تا آن جا که آن مشهد است شش فرسنگ است و راه سوی جنوب میرود. و بر راه دیه های بسیار است و زرع و قاغ بسیار است و درختان بی آب از انگور و انجیر و زیتون و سماق خودروی نهایت ندارد. به دو فرسنگی شهر چهار دیه است و آن جا چشمه ای است و باغ و بساتین بسیار و آن را فرادیس گویند خوشی و موضع را. و به یک فرسنگی شهر بیت المقدس ترسایان را جایی است که آن را عظیم بزرگ میدارند و همیشه قومی آن جا مجاور باشند و زایران بسیار رسند و آن را بیت اللحم گویند. و ترسایا ن آن جا قربان کنند و از روم آن جا بسیار آیند، و من آنروز که از شهر بیامدم شب آن جا بودم. قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۵ - در مدح امیر ابوالفتح
مه نیسان شبیخون کرد گوئی بر مه کانون غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۶۹
در بزم نشاط خستگان را چه نشاط ظهیرالدین فاریابی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱
در دست غم تو بودم ای سرو بلند جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۴
ندانستم که اهلیت گناهست اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۵۰ - الرّضا و التّسلیم
تو بر دل من حکم روانی می کن غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۹
خوابی که فروغ دین ازو جلوه گرست خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۱
قالب نقش بندی لاهوت است غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۵۳
منصور غمش ز نکته چینان چه بود؟ غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
ای روی تو همچو مهر گیتی افروز جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۷
سرو نازی سرو نازی سرو ناز جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۷
دیگر چه فتنه می کند این باد مشک بیز جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۵
هر جا که همچو روی تو در بوستان گلیست اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۴۸
پروانگکی به پیش شمعی بپرید فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۶۲
ای آنکه در ازل همه را یار بودهای
