نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۶
عقلم وداع عصمت کرد از تنگ شرابی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۶۲۰
زلف شبرنگ، پریشان بر و دوش مکن قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۰ - در مدح محمد شاه غازی رحمهالله فرماید
عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۲ - در ستایش شاهزادهٔ کیوان سریر اردشیر میرزا گوید
دوش از بر شهزاده اردشیر اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵۵
رخ و زلفت، ای پریرخ، سمنست و مشک چینی قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۵ - و له فی المدیحه
ای زلف عزم سرکشی از روی یار داری صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۲
چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۷
شبی بر بام ای ماه بلند اختر نمیآئی صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۷۵
صحبت مردم افسرده سکون می آرد عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶ - همه شب
شب همه شب باتو می گوئیم راز طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۲۴
صبا چو بگذرد از ما، ز داغ گل بیز است نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۴
چمن قربانگه دنیای خونخوارست پنداری الهامی کرمانشاهی : غزلیات
شمارهٔ ۳
سیاهکارتر از من کسی به دوران نیست همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۶۱
می آمد و بر گلش پریشان سنبل نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱
اذا ماشئت ان تحیی حیوة حلوة المحیا مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۹
یارا کجا یاران کنند آزار یاران بیش از این همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۸۲
از باغ ارم گوشه درویشان به عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۲۰
آنچه عشقه بر شجره میپیچد تا او را از بیخ برمیآرد و ندادت او را در خود میآرد نه از عداوتست و نه از محبت، خود خاصیت او آنست که با هر شجرۀ که دست در مکر آرد او را از بیخ برآورد همچنین عشقۀ عشق بر شجرۀ نهاد روح عاشق از آن میپیچد تا او را از بیخ هستی برآرد و لطافت او را در خود درآرد زیرا که خاصیت او آنست که با هر که در آمیزد خون او بریزد او را با کس عداوت نیست و محبت هم نه، هر اثر که ظاهر کند بخاصیت وجود کند نه باختیار و آنکه عاشق را در عشق اختیار نمیماند سرّاین معنی است. جلال عضد : مفردات
شمارهٔ ۲
در غم جانان به ترک جان بگوی سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۴
بعد ازین از باغ در گلخن وطن خواهیم کرد
شمارهٔ ۵۲۶
عقلم وداع عصمت کرد از تنگ شرابی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۶۲۰
زلف شبرنگ، پریشان بر و دوش مکن قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۰ - در مدح محمد شاه غازی رحمهالله فرماید
عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۲ - در ستایش شاهزادهٔ کیوان سریر اردشیر میرزا گوید
دوش از بر شهزاده اردشیر اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵۵
رخ و زلفت، ای پریرخ، سمنست و مشک چینی قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۵ - و له فی المدیحه
ای زلف عزم سرکشی از روی یار داری صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۲
چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۷
شبی بر بام ای ماه بلند اختر نمیآئی صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۷۵
صحبت مردم افسرده سکون می آرد عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶ - همه شب
شب همه شب باتو می گوئیم راز طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۲۴
صبا چو بگذرد از ما، ز داغ گل بیز است نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۴
چمن قربانگه دنیای خونخوارست پنداری الهامی کرمانشاهی : غزلیات
شمارهٔ ۳
سیاهکارتر از من کسی به دوران نیست همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۶۱
می آمد و بر گلش پریشان سنبل نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱
اذا ماشئت ان تحیی حیوة حلوة المحیا مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۹
یارا کجا یاران کنند آزار یاران بیش از این همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۸۲
از باغ ارم گوشه درویشان به عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۲۰
آنچه عشقه بر شجره میپیچد تا او را از بیخ برمیآرد و ندادت او را در خود میآرد نه از عداوتست و نه از محبت، خود خاصیت او آنست که با هر شجرۀ که دست در مکر آرد او را از بیخ برآورد همچنین عشقۀ عشق بر شجرۀ نهاد روح عاشق از آن میپیچد تا او را از بیخ هستی برآرد و لطافت او را در خود درآرد زیرا که خاصیت او آنست که با هر که در آمیزد خون او بریزد او را با کس عداوت نیست و محبت هم نه، هر اثر که ظاهر کند بخاصیت وجود کند نه باختیار و آنکه عاشق را در عشق اختیار نمیماند سرّاین معنی است. جلال عضد : مفردات
شمارهٔ ۲
در غم جانان به ترک جان بگوی سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۴
بعد ازین از باغ در گلخن وطن خواهیم کرد
