سعدی : مثنویات
شمارهٔ ۲۴
هر که را باشد از تو بیم گزند نهج البلاغه : حکمت ها
ارزيابى کردار
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ يَبْقَى أَجْرُهُ سعدی : باب سوم در فضیلت قناعت
حکایت شمارهٔ ۴
یکی از ملوک عجم طبیبی حاذق به خدمت مصطفی صلی الله علیه و سلم فرستاد سالی در دیار عرب بود و کسی تجربه پیش او نیاورد و معالجه از وی در نخواست پیش پیغمبر آمد و گله کرد که مرین بنده را برای معالجت اصحاب فرستاده‌اند و درین مدّت کسی التفاتی نکرد تا خدمتی که بر بنده معین است به جای آورد. رسول علیه السلام گفت این طایفه را طریقتی است که تا اشتها غالب نشود، نخورند و هنوز اشتها باقی بود که دست از طعام بدارند. حکیم گفت این است موجب تندرستی زمین ببوسید و برفت. عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۲۵
رو چه می خواهی دلا، ناز استغناست، هست سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۱۴ - خمخانه
تا ز خمخانه یکی دست بحمدانم برد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۶۶
به جان رسید دل من ز گردش افلاک مشتاق اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۲ - در مدح امام حسن مجتبی(ع)
ای پادشاه حسن تو را چاکر آفتاب کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۹
تا گشت عتاب و جنگ با ماش فراخ فردوسی : منوچهر
بخش ۱۱
چو برخاست از خواب با موبدان افسر کرمانی : قصاید
شمارهٔ ۸۴ - آیت عدل
زلفکا، وه، وه، تو آن مشکین رسن پرچین نقابی کسایی مروزی : ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت
شمارهٔ ۱۵
هزار آوا همی بر گل سراید قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۵۹
گر زاهدست جانم، اگر رند می پرست نظامی گنجوی : هفت پیکر
بخش ۱۶ - نامه پادشاه ایران به بهرام‌گور
اول نامه بود نام خدای اهلی شیرازی : ساقینامهٔ رباعی
شمارهٔ ۱۰۱
ساقی قدحی که بیکسان را تو کسی کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۸۴۰
گل رفت بدریورۀ هر انجمنی سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶
خون گل ریزد درین باغ پرافسون آفتاب عطار نیشابوری : بیان وادی فقر
حکایت پروانگان که از مطلوب خود خبر می‌خواستند
یک شبی پروانگان جمع آمدند جامی : اعتقادنامه
بخش ۱۸ - اشارت به معجزات انبیا علیهم السلام
خرق عادات از نبی و ولی مسعود سعد سلمان : قصاید
شمارهٔ ۱۲۹ - باز در ثنای او
آلت رامش بخواه گوهر شادی بیار اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۹
اشکم از یاد لبت آب گهر می گردد