عنصری بلخی : رباعیات
شمارهٔ ۲۸
ای سرو روان و بار آن سرو قمر
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸۶
دل چو می رفت سوی زلف تو، شد جان همراه
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۹۶
منم که عاشق دیدار یار خود باشم
ابوالفرج رونی : مقطعات
شمارهٔ ۸
چنان به طبع کف راد اوست عاشق جود
رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۲۰ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ الآیة... بعضى مفسران گفتند: امّت اینجا صدر اول‏اند، صحابه رسول، مهاجرین و انصار، چراغهاى هدى، و ستارگان رشد، و داورى داران حق، و ترجمانان مصطفى (ص). عمر بن الخطاب این آیت را خواند و گفت: «هذا لاوّلنا و لو شاء اللَّه لجعل لآخرنا ایضا، فقال کُنْتُمْ فکنّا کلّنا اخیارا».
ظهیرالدین فاریابی : قصاید
شمارهٔ ۵
بگشاد عشق روی تو چون روزگار دست
قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای
سورة الأعراف
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
فروغی بسطامی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴
بگذار که خویش را به زاری بکشم
ایرج میرزا : قطعه ها
تصویر زن
بر سر در کاروان سرایی
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸۰
بسته کمر کینم، از قبضه کمان او
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۸۰
بشست از دیده شرم و از حیا روی
سعدی : باب دوم در احسان
حکایت
شنیدم که مردی است پاکیزه بوم
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۳
چون برگ گل ز بس پر و بالم شکسته‌اند
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۰
غمزه‌اش دست چو بر غارت جان بگشاید
نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۹۲
بیا که تشنه لعلت چو آب یاقوتم
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۴۲
ای که ز سودای عشق بی سر و پا مانده‌ای
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۴۸
در آزار دلم طفلی که از گردون سبق دارد
قائم مقام فراهانی : نامه‌های فارسی
شمارهٔ ۹۲ - خطاب به محمودخان دنبلی قوریساول باشی
مخدوم محمود: حفظ الملک الودود قتل اصحاب الاخدود بالنار ذات الوقود یریدون لیطفو انورالله بافواههم والله متم نوره و لوکره المشرکون
صابر همدانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰
بی علم کسی بود که نا اهل بود
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۸۲
بر گور من آن کو گذرد مست شود