غزالی : رکن اول - در عبادات
بخش ۸ - فصل(احتیاط به چه شرایطی رواست)
این طهارت ظاهرا گرچه درجه بازپسین است، فصل وی نیز بزرگ است، ولیکن به شرط آن که ادب وی نگاه دارد و وسوسه و اسراف را بدان راه ندهد چون به حد وسوسه و اسراف رسد مکروه و ناپسندیده بودو باشد که بزهکار گردد و این احتیاطها که عادت صوفیان است از جورب داشتن، و ازار به سر درگرفتن و آب پاک به یقین طلب کردن و آفتابه نگاهداشتن تا کسی دست بر وی فرانکند، همه نیکوست و کسانی را از فقها و دیگران که آن نگاه ندارند، نیست که بر ایشان اعتراضی کنند الا به شرطی و ایشان را نیز نیست که بر فقها و دیگران که احتیاط نکنند اعتراض کردن اصلا، چه آن احتیاطها نیکوست، ولکن به شش شرط: سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۹
ترکیست یارمن که نداند کس از گلش حزین لاهیجی : ودیعة البدیعه
بخش ۲۶
سرور آگهان هر دو سرا سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۶
بر کف آیینه نه دستی دگر بردار ایاغ یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲
بیار باده که آمد بهار...به سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۲۹۶ - بریانگر
گفتمش با شوخ بریانگر بکن درمان من سنایی غزنوی : الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله
حکایت در این معنی
پیش از آدم ز دست کوتاهی فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۹
نه از تیری که بر دل می زنی چندین فغان دارم عطار نیشابوری : باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد
شمارهٔ ۲۴
ای کاش ترا دیدهٔ دیدن بودی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۷۰
دل آواره به جایی ست که من می دانم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۸۹
در باغ درآب با گل اگر خار نهای صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۳۰ - عبدالرافع
زاسم رافعست اینجمله رفعت خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱
تا سنبل زلفت خبر از گلشن جان گفت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۹۵
دل رمیده ما از نظاره در پیش است امام خمینی : قطعات و اشعار پراکنده
تکرار مکرّرات
به آخر کلام رسیدیم ۱ خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۹
چندان که نگاه میکنم هر سویی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۱۱
بدین صفت که ببستی کمر به خونخواری سعدی : غزلیات
غزل ۴۵۸
گر متصور شدی با تو در آمیختن سوزنی سمرقندی : بخش دوم قطعات
شمارهٔ ۷ - حلالزادگی
چنان دو دست ببوسید مانی از تبویق اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۲۵
اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی
بخش ۸ - فصل(احتیاط به چه شرایطی رواست)
این طهارت ظاهرا گرچه درجه بازپسین است، فصل وی نیز بزرگ است، ولیکن به شرط آن که ادب وی نگاه دارد و وسوسه و اسراف را بدان راه ندهد چون به حد وسوسه و اسراف رسد مکروه و ناپسندیده بودو باشد که بزهکار گردد و این احتیاطها که عادت صوفیان است از جورب داشتن، و ازار به سر درگرفتن و آب پاک به یقین طلب کردن و آفتابه نگاهداشتن تا کسی دست بر وی فرانکند، همه نیکوست و کسانی را از فقها و دیگران که آن نگاه ندارند، نیست که بر ایشان اعتراضی کنند الا به شرطی و ایشان را نیز نیست که بر فقها و دیگران که احتیاط نکنند اعتراض کردن اصلا، چه آن احتیاطها نیکوست، ولکن به شش شرط: سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۹
ترکیست یارمن که نداند کس از گلش حزین لاهیجی : ودیعة البدیعه
بخش ۲۶
سرور آگهان هر دو سرا سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۶
بر کف آیینه نه دستی دگر بردار ایاغ یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲
بیار باده که آمد بهار...به سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۲۹۶ - بریانگر
گفتمش با شوخ بریانگر بکن درمان من سنایی غزنوی : الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله
حکایت در این معنی
پیش از آدم ز دست کوتاهی فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۹
نه از تیری که بر دل می زنی چندین فغان دارم عطار نیشابوری : باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد
شمارهٔ ۲۴
ای کاش ترا دیدهٔ دیدن بودی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۷۰
دل آواره به جایی ست که من می دانم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۸۹
در باغ درآب با گل اگر خار نهای صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۳۰ - عبدالرافع
زاسم رافعست اینجمله رفعت خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱
تا سنبل زلفت خبر از گلشن جان گفت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۹۵
دل رمیده ما از نظاره در پیش است امام خمینی : قطعات و اشعار پراکنده
تکرار مکرّرات
به آخر کلام رسیدیم ۱ خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۹
چندان که نگاه میکنم هر سویی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۱۱
بدین صفت که ببستی کمر به خونخواری سعدی : غزلیات
غزل ۴۵۸
گر متصور شدی با تو در آمیختن سوزنی سمرقندی : بخش دوم قطعات
شمارهٔ ۷ - حلالزادگی
چنان دو دست ببوسید مانی از تبویق اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۲۵
اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی
