یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶
گر به بالینم نیامد بر مزار آمد مرا سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۸
غنچه گردید گل قسمتم از کم سخنی میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۹
جز راه صفا بهیچ ره پای منه فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳
صحرا خوش است و دشت خوش است و چمن خوش است وفایی شوشتری : چند مرثیهٔ دیگر
تضمین غزل سعدی
شه دین گفت به تن زخم مرا، مرهم ازوست نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۴۹ - بزم‌آرائی خسرو
چهارم روز مجلس تازه کردند عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۷۷
کو فنا تا زخم ها شمشیر بر مرهم نهند ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
هر لحظه سیل دیده به خون می کشد مرا جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۱۱ - قصیده
ای بیش ز رفعت و مناصب امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۲۵۹
بیفشان جرعه‌ای ساقی گرائی بر سرم روزی جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۱۰۴ - قصیده
ای بحق پادشاه روی زمین حزین لاهیجی : قطعات
شمارهٔ ۳۶ - خطاب به امیری نادان
چارپایی شنیده ام مرده است ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۶۰ - فرق میان عقل و ادراک
مولوی گیرم که فهمد نیک و زشت شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۹
کفر زلفش که رونق دین است جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴۷
چند دل را به جهان گذران شاد کنی؟ وفایی شوشتری : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
تا بدان زلف سیه دست تمنّا زده‌ایم یغمای جندقی : متفرقات
شمارهٔ ۷
زنی بود سرباز قلبیک را فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸
یا دوست دشمنند یا دشمن دوست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۵۷
هم کفرم و هم دینم و هم صافم و درد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۸
از صفای خاطر ما هیچکس آگاه نیست