امامی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۶ - در مدح فخر الملک
هوای تو ای جنت رو چپرور جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰۱
کو بهاران تا برآید از کمین ابرسیاه جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۲
شمع گل بر کردهٔ نور چراغ حسن اوست یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۱۷۸ - به یکی از بزرگان نوشته
قربان وجودت شوم، پنجم شعبان در سمنان خطاب والا و تعلیقه سرکار شوکتمدار خداوندی سرکشیک دام اقباله زیارت شد. غیر از بندگان اشرف والا که در این قضیت از خاکسار غمی خورد و چار کلمه حرف زد، دیگری را ندیدم و نشنیدم . خدا سایه رحمت نواب امجد والا را از سر خاکسار کم نکند. بلی از جندق تا طهران یکصد و بیست فرسخ راه است، ارباب رشک و حیف اتفاقی بر خلاف کرده آنچه خواستند و دلخواه هشتاد ساله بود معمول داشتند. چون به هیچ وجه آلوده نبودم صبر کردم و پاداش و کیفر را به خدا باز گذاشتم. امیدوارم عما قریب داوری و یاوری او بر دوست و دشمن ظاهر گردد. جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۱
نقشبندان زآب و رنگ و گل چو تصویرش کنند حزین لاهیجی : خرابات
بخش ۱۶ - حکایت از تاریخ دهقان در صعوبت صحبت احمقان
رقم کرده با نوک کلک دبیر جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۷
دارد حیات، عالمی و جان پدید نیست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶۰
افروخت تا ز باده عذار سمن برم کمال‌الدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰
باز دیدی که ابر تر دامن؟ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱۱
سبز در خون جگر شد ریشهٔ اندیشه ام اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۴
والله لیس غیرک فی عرصة الوجود ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت پیشوای سمرقند
در سمرقند پیشوایی بود فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱
تحیر بست در شرح غم عشقت زبانم را سهراب سپهری : حجم سبز
جنبش واژه زیست
پشت کاجستان ، برف. جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۰
سهی سروی که رفتارش ز دل خوناب می ریزد امامی هروی : قصاید
شمارهٔ ۲۵ - در مدح فخرالملک
در سلک نظم گوهر نظم خدایگان جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۷۸
سوخت تا از پرتو آن آتشین خو پیکرم سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۰
شاها اگر از بخت نشانی است توئی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵
داری دلا خبر تو که دردش دوای ماست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴۵
گل در چمن از رشک تو آرام ندارد
شمارهٔ ۱۶ - در مدح فخر الملک
هوای تو ای جنت رو چپرور جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰۱
کو بهاران تا برآید از کمین ابرسیاه جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۲
شمع گل بر کردهٔ نور چراغ حسن اوست یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۱۷۸ - به یکی از بزرگان نوشته
قربان وجودت شوم، پنجم شعبان در سمنان خطاب والا و تعلیقه سرکار شوکتمدار خداوندی سرکشیک دام اقباله زیارت شد. غیر از بندگان اشرف والا که در این قضیت از خاکسار غمی خورد و چار کلمه حرف زد، دیگری را ندیدم و نشنیدم . خدا سایه رحمت نواب امجد والا را از سر خاکسار کم نکند. بلی از جندق تا طهران یکصد و بیست فرسخ راه است، ارباب رشک و حیف اتفاقی بر خلاف کرده آنچه خواستند و دلخواه هشتاد ساله بود معمول داشتند. چون به هیچ وجه آلوده نبودم صبر کردم و پاداش و کیفر را به خدا باز گذاشتم. امیدوارم عما قریب داوری و یاوری او بر دوست و دشمن ظاهر گردد. جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۱
نقشبندان زآب و رنگ و گل چو تصویرش کنند حزین لاهیجی : خرابات
بخش ۱۶ - حکایت از تاریخ دهقان در صعوبت صحبت احمقان
رقم کرده با نوک کلک دبیر جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۷
دارد حیات، عالمی و جان پدید نیست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶۰
افروخت تا ز باده عذار سمن برم کمال‌الدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰
باز دیدی که ابر تر دامن؟ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱۱
سبز در خون جگر شد ریشهٔ اندیشه ام اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۴
والله لیس غیرک فی عرصة الوجود ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت پیشوای سمرقند
در سمرقند پیشوایی بود فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱
تحیر بست در شرح غم عشقت زبانم را سهراب سپهری : حجم سبز
جنبش واژه زیست
پشت کاجستان ، برف. جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۰
سهی سروی که رفتارش ز دل خوناب می ریزد امامی هروی : قصاید
شمارهٔ ۲۵ - در مدح فخرالملک
در سلک نظم گوهر نظم خدایگان جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۷۸
سوخت تا از پرتو آن آتشین خو پیکرم سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۰
شاها اگر از بخت نشانی است توئی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵
داری دلا خبر تو که دردش دوای ماست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴۵
گل در چمن از رشک تو آرام ندارد
