مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷۹
آرایش باغ آمد این روی چه روی است این عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۳
تو میدانی که در کار تو چون مضطر فرو ماندم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۹
ای خان و مان بمانده و از شهر خود جدا سعدی : باب سوم در عشق و مستی و شور
سر آغاز
خوشا وقت شوریدگان غمش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵۰
شانه زند چو کلک من طره مشکفام را قاسم انوار : مقامات العارفین
بخش ۸ - قسم وصول
بعد ازان شد مغازلات وصول عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
در شرح حال خود فرماید
حال خود بشنوز من ای مرد نیک عطار نیشابوری : بخش نهم
(۸) حکایت شیخ ابوبکر واسطی با دیوانه
درآمد واسطی را انتباهی عطار نیشابوری : بخش سی و پنجم
الحكایة و التمثیل
دعوئی بد صوفی درویش را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۵۹
یاقوت کهربا شود از آه سرد ما عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۱۱۰
ای شمعِ جهان فروز! در هر نفسی عطار نیشابوری : باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع
شمارهٔ ۵۲
شمع آمد و گفت: شهر پر خندهٔ ماست صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۷۳
عیب دنیا را نمی بینند کوته دیدگان صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۷۸۷
تا سبزه و گل هست، ز می توبه حرام است عطار نیشابوری : باب دهم: در معانی مختلف كه تعلّق به روح دارد
شمارهٔ ۱۱
با ما بنشین که هر دو همدم بودیم مولوی : دفتر پنجم
بخش ۵۷ - یکی پرسید از عالمی عارفی کی اگر در نماز کسی بگرید به آواز و آه کند و نوحه کند نمازش باطل شود جواب گفت کی نام آن آب دیده است تا آن گرینده چه دیده است اگر شوق خدا دیده است و میگرید یا پشیمانی گناهی نمازش تباه نشود بلک کمال گیرد کی لا صلوة الا بحضور القلب و اگر او رنجوری تن یا فراق فرزند دیده است نمازش تباه شود کی اصل نماز ترک تن است و ترک فرزند ابراهیموار کی فرزند را قربان میکرد از بهر تکمیل نماز و تن را به آتش نمرود میسپرد و امر آمد مصطفی را علیهالسلام بدین خصال کی فاتبع ملة ابراهیم لقد کانت لکم اسوة حسنة فیابراهیم
آن یکی پرسید از مفتی به راز عطار نیشابوری : بخش دوم
(۷) حکایت معشوق طوسی با سگ و مرد سوار
مگر معشوق طوسی گرمگاهی پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
سیه روی
بکنج مطبخ تاریک، تابه گفت به دیگ اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۵
لبریز خنده است چمن از هوای گل صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱
خفت بکسان مده کسان محترمند
غزل شمارهٔ ۱۸۷۹
آرایش باغ آمد این روی چه روی است این عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۳
تو میدانی که در کار تو چون مضطر فرو ماندم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۹
ای خان و مان بمانده و از شهر خود جدا سعدی : باب سوم در عشق و مستی و شور
سر آغاز
خوشا وقت شوریدگان غمش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵۰
شانه زند چو کلک من طره مشکفام را قاسم انوار : مقامات العارفین
بخش ۸ - قسم وصول
بعد ازان شد مغازلات وصول عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
در شرح حال خود فرماید
حال خود بشنوز من ای مرد نیک عطار نیشابوری : بخش نهم
(۸) حکایت شیخ ابوبکر واسطی با دیوانه
درآمد واسطی را انتباهی عطار نیشابوری : بخش سی و پنجم
الحكایة و التمثیل
دعوئی بد صوفی درویش را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۵۹
یاقوت کهربا شود از آه سرد ما عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۱۱۰
ای شمعِ جهان فروز! در هر نفسی عطار نیشابوری : باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع
شمارهٔ ۵۲
شمع آمد و گفت: شهر پر خندهٔ ماست صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۷۳
عیب دنیا را نمی بینند کوته دیدگان صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۷۸۷
تا سبزه و گل هست، ز می توبه حرام است عطار نیشابوری : باب دهم: در معانی مختلف كه تعلّق به روح دارد
شمارهٔ ۱۱
با ما بنشین که هر دو همدم بودیم مولوی : دفتر پنجم
بخش ۵۷ - یکی پرسید از عالمی عارفی کی اگر در نماز کسی بگرید به آواز و آه کند و نوحه کند نمازش باطل شود جواب گفت کی نام آن آب دیده است تا آن گرینده چه دیده است اگر شوق خدا دیده است و میگرید یا پشیمانی گناهی نمازش تباه نشود بلک کمال گیرد کی لا صلوة الا بحضور القلب و اگر او رنجوری تن یا فراق فرزند دیده است نمازش تباه شود کی اصل نماز ترک تن است و ترک فرزند ابراهیموار کی فرزند را قربان میکرد از بهر تکمیل نماز و تن را به آتش نمرود میسپرد و امر آمد مصطفی را علیهالسلام بدین خصال کی فاتبع ملة ابراهیم لقد کانت لکم اسوة حسنة فیابراهیم
آن یکی پرسید از مفتی به راز عطار نیشابوری : بخش دوم
(۷) حکایت معشوق طوسی با سگ و مرد سوار
مگر معشوق طوسی گرمگاهی پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
سیه روی
بکنج مطبخ تاریک، تابه گفت به دیگ اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۵
لبریز خنده است چمن از هوای گل صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱
خفت بکسان مده کسان محترمند
