امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۸۱
هر شبی با گریه های خود خوشم حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۸۲۷
چندان که در سلوک ز خود پیش تر شدم نهج البلاغه : نامه ها
نامه به شریح قاضی
<strong> و من كتاب له عليهالسلام لشريح بن الحارث قاضيه </strong> وَ رُوِيَ أَنَّ شُرَيْحَ بْنَ اَلْحَارِثِ قَاضِيَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عليهالسلام صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۷۴
دیگر از پرده برون نغمه طنبور آمد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۲۴
بی جان بود قدح شب آدینه بر زمین نهج البلاغه : خطبه ها
بیان علت تأخیر در شروع جنگ صفین
<strong> و من كلام له عليهالسلام و قد استبطأ أصحابه إذنه </strong> <strong> لهم في القتال بصفين </strong> صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۹
می نماید پایکوبان دار را منصور ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۳۲
پامنه بیرون زحد خود کمال این است و بس صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۲۹
فغان چه با دل سنگین آن نگار کند فردوسی : پادشاهی اردشیر
بخش ۱۴
چو سال اندر آمد به هفتاد و هشت مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۷
دل چو بدید روی تو چون نظرش به جان بود؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۶۰
عاشقی در خشم شد از یار خود معشوق وار ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب چهل و یکم - در فَقْر
قالَ اللّهُ تَعالی لِلْفُقَراءِ الَّذینَ اُحْصِروُا فی سَبیلِ اللّهِ لایَسْتَطِیعوُنَ ضَرْباً فی الْاَرضِ. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۹۲
هرکه وقت صبح درساغر شرابی نیستش فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۳
بیاد عشق ما میسوز و میساز مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸
ای شاه جسم و جان ما، خندان کن دندان ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۸۰
دل را ز قید جسم رها می کنیم ما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۶
جور و جفا و دورییی کان کنه کار میکند ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۶
یک روی چو آیینه مبادا انسان بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۵۵
گر ز بزم، آن بت ساقی لقب آید بیرون
شمارهٔ ۱۳۸۱
هر شبی با گریه های خود خوشم حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۸۲۷
چندان که در سلوک ز خود پیش تر شدم نهج البلاغه : نامه ها
نامه به شریح قاضی
<strong> و من كتاب له عليهالسلام لشريح بن الحارث قاضيه </strong> وَ رُوِيَ أَنَّ شُرَيْحَ بْنَ اَلْحَارِثِ قَاضِيَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عليهالسلام صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۷۴
دیگر از پرده برون نغمه طنبور آمد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۲۴
بی جان بود قدح شب آدینه بر زمین نهج البلاغه : خطبه ها
بیان علت تأخیر در شروع جنگ صفین
<strong> و من كلام له عليهالسلام و قد استبطأ أصحابه إذنه </strong> <strong> لهم في القتال بصفين </strong> صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۹
می نماید پایکوبان دار را منصور ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۳۲
پامنه بیرون زحد خود کمال این است و بس صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۲۹
فغان چه با دل سنگین آن نگار کند فردوسی : پادشاهی اردشیر
بخش ۱۴
چو سال اندر آمد به هفتاد و هشت مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۷
دل چو بدید روی تو چون نظرش به جان بود؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۶۰
عاشقی در خشم شد از یار خود معشوق وار ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب چهل و یکم - در فَقْر
قالَ اللّهُ تَعالی لِلْفُقَراءِ الَّذینَ اُحْصِروُا فی سَبیلِ اللّهِ لایَسْتَطِیعوُنَ ضَرْباً فی الْاَرضِ. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۹۲
هرکه وقت صبح درساغر شرابی نیستش فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۳
بیاد عشق ما میسوز و میساز مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸
ای شاه جسم و جان ما، خندان کن دندان ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۸۰
دل را ز قید جسم رها می کنیم ما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۶
جور و جفا و دورییی کان کنه کار میکند ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۶
یک روی چو آیینه مبادا انسان بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۵۵
گر ز بزم، آن بت ساقی لقب آید بیرون
