ترانه های کودکانه : بخش اول
کاشکی شیر رو می بستم
بارون میاد از آسمون شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲ - طغرای امان
آمد آن شاهد دل برده و جان بازآورد میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۶
زاهدا، به ز تو آن رند شرابآلوده قطران تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
بنگر که چه گفت با دلم چشم براز رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۶ - گلبن چهارم در تبیین ذکر و فکر اهل عرفان
بدان که طریقهٔ اهل معرفت و سلوک، ذکر و فکر است و بیشتر ذکر خفی است که به اجازه مشغول به آن میباشند و ایشان میگویند که ذکر خفی از جلی، افضل است. اولاً بر طبق اخبار، ثانیاً به طریق عقل و ذکر بر چهار قسم است چنانکه قالَ اللّهُ تَعالَی وَاذْکُرْرَبَّکَ فی نَفْسِکَ تَضَرُّعاً و خِیْفَةً وَدُوْنَ الجَهْرِ مِنَ القَوْلِ. در بعضی تفاسیر تضرعاً را تفسیر به جهر و علانیه، و دون الجهر من القول را به حد وسط میان سر و جهر کردهاند و از این آیه سه قسم ذکر جهر و خفی و متوسط بیرون میآید. و این قول را از ابن عباس استاد مفسرین نقل کردهاند و علی بن ابراهیم در آیهٔ اُدْعُوا رَبَّکُمْتَضَرُّعاً وَخُفْیَةً. تضرعاً را به جهر و علانیه تفسیر کرده و خُفْیَةً را به سر و آهسته و خفی از لغات اضداد است به معنی جهر و سر هر دو آمده. نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۴
این خیال خود پرستانند غافل کان جمال نشاط اصفهانی : قطعات
شمارهٔ ۱۳
درون خانه جز بیرون در نیست مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۱
ای سود و زیان عمر فرسوده بترس نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۷
پای سروی و گوشه ی چمنی مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۰
از قتل من خسته روانی بگذر طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۶۶
سایه ام از تیره روزی، لیک در ایوان چرخ جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۲
گر کسی را درد بی درمان بود حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۷
ساقی سر خم زود برانداز که عید است اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۸
برخیز که وصل ساقی از کف برود نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۲
وقتست که بر من ای نسیم سحری مولانا خالد نقشبندی : غزلیات
غزل شماره ۱۵
هرگز ترحمی به من مبتلات نیست آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۳
آنان که بشمع تو پروانه صفت سوزند شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۲۶
در نظر نقش خیال تو نگارم دایم خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۶
مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۷۸
بر جان منت دسترسی نیست که نیست
کاشکی شیر رو می بستم
بارون میاد از آسمون شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲ - طغرای امان
آمد آن شاهد دل برده و جان بازآورد میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۶
زاهدا، به ز تو آن رند شرابآلوده قطران تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
بنگر که چه گفت با دلم چشم براز رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۶ - گلبن چهارم در تبیین ذکر و فکر اهل عرفان
بدان که طریقهٔ اهل معرفت و سلوک، ذکر و فکر است و بیشتر ذکر خفی است که به اجازه مشغول به آن میباشند و ایشان میگویند که ذکر خفی از جلی، افضل است. اولاً بر طبق اخبار، ثانیاً به طریق عقل و ذکر بر چهار قسم است چنانکه قالَ اللّهُ تَعالَی وَاذْکُرْرَبَّکَ فی نَفْسِکَ تَضَرُّعاً و خِیْفَةً وَدُوْنَ الجَهْرِ مِنَ القَوْلِ. در بعضی تفاسیر تضرعاً را تفسیر به جهر و علانیه، و دون الجهر من القول را به حد وسط میان سر و جهر کردهاند و از این آیه سه قسم ذکر جهر و خفی و متوسط بیرون میآید. و این قول را از ابن عباس استاد مفسرین نقل کردهاند و علی بن ابراهیم در آیهٔ اُدْعُوا رَبَّکُمْتَضَرُّعاً وَخُفْیَةً. تضرعاً را به جهر و علانیه تفسیر کرده و خُفْیَةً را به سر و آهسته و خفی از لغات اضداد است به معنی جهر و سر هر دو آمده. نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۴
این خیال خود پرستانند غافل کان جمال نشاط اصفهانی : قطعات
شمارهٔ ۱۳
درون خانه جز بیرون در نیست مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۱
ای سود و زیان عمر فرسوده بترس نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۷
پای سروی و گوشه ی چمنی مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۰
از قتل من خسته روانی بگذر طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۶۶
سایه ام از تیره روزی، لیک در ایوان چرخ جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۲
گر کسی را درد بی درمان بود حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۷
ساقی سر خم زود برانداز که عید است اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۸
برخیز که وصل ساقی از کف برود نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۲
وقتست که بر من ای نسیم سحری مولانا خالد نقشبندی : غزلیات
غزل شماره ۱۵
هرگز ترحمی به من مبتلات نیست آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۳
آنان که بشمع تو پروانه صفت سوزند شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۲۶
در نظر نقش خیال تو نگارم دایم خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۶
مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۷۸
بر جان منت دسترسی نیست که نیست
