نهج البلاغه : حکمت ها
ضرورت ياد قيامت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلرَّحِيلُ وَشِيكٌ نهج البلاغه : حکمت ها
عاقبت ستمكاران
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لِلظَّالِمِ اَلْبَادِي غَداً بِكَفِّهِ عَضَّةٌ جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲۴
تشنه درد فراقت منم ای جان در ده آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۴
تا غمزه ات شبیخون در کشور سکون زد نهج البلاغه : حکمت ها
ويژگى هاى اعتقادى امیر المؤمنین علیه السلام
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا كَذَبْتُ وَ لاَ كُذِّبْتُ وَ لاَ ضَلَلْتُ وَ لاَ ضُلَّ بِي عطار نیشابوری : باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است
شمارهٔ ۳۸
هیچم همه تا با خود و با خویشتنم نهج البلاغه : حکمت ها
ويژگى هاى اعتقادى امیر المؤمنین عليه السلام
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا شَكَكْتُ فِي اَلْحَقِّ مُذْ أُرِيتُهُ فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۴
تا سرخ بود چون رخ معشوقان نارنج نهج البلاغه : حکمت ها
یگانه بودن حقیقت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا اِخْتَلَفَتْ دَعْوَتَانِ إِلاَّ كَانَتْ إِحْدَاهُمَا ضَلاَلَةً ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۹۵ - مناجات به درگاه قاضی الحاجات
ای خدا ای ناامیدان را امید نهج البلاغه : حکمت ها
شناخت جايگاه سخن و سكوت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ خَيْرَ فِي اَلصَّمْتِ عَنِ اَلْحُكْمِ كَمَا أَنَّهُ لاَ خَيْرَ فِي اَلْقَوْلِ بِالْجَهْلِ عنصرالمعالی : قابوسنامه
باب سی و هفتم: اندر خدمت کردن پادشاه
بدان ای پسر که اگر اتفاق افتد که از جملهٔ حاشیت باشی از آن پادشاه و بخدمت او پیوندی، هر چند پادشاه ترا نزدیک خویش ممکن دارد تو بدان نزدیکی وی غره مشو و گریزان باش، اما از خدمت گریزان مباش، که از نزدیکی ملک دوری خیزد و از خدمت پادشاه نزدیکی؛ اگر ترا از خویشتن ایمن دارد آن روز ناایمن تر باش و هر که از کسی فربه شود نزار گشتن هم از آن کس باشد؛ هر چند که عزیز باشی از خویشتن شناسی غافل مباش و سخن جز بر مراد پادشاه مگوی و با وی لجاج مکن، که در مثل گفته اند که: هر که با پادشاه در افتد و لجاج کند پیش از اجل بمیرد و خداوند خویش را جز نیکویی کردن راه منمای، تا با تو نیکویی کند، که اگر بدی آموزی با تو هم بدی کند. نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش میانه روی و احتیاط
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> ثَمَرَةُ اَلتَّفْرِيطِ اَلنَّدَامَةُ وَ ثَمَرَةُ اَلْحَزْمِ اَلسَّلاَمَةُ نهج البلاغه : حکمت ها
طمع ورزى و بردگى
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۴ - تازه کردن داستان و یاد دوستان
به هر مدتی گردش روزگار عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۳۶
همی بکشتی تا آدمی نماند شجاع نهج البلاغه : حکمت ها
لجاجت و سستى اراده
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَللَّجَاجَةُ تَسُلُّ اَلرَّأْيَ نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۳ - در نعت پیغمبر اکرم
محمد که بیدعوی تخت و تاج باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۷۵
عاشق آن به که دایم در بلا بی نهج البلاغه : حکمت ها
پرهیز از کینه توزی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اُحْصُدِ اَلشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيْرِكَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِكَ
ضرورت ياد قيامت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلرَّحِيلُ وَشِيكٌ نهج البلاغه : حکمت ها
عاقبت ستمكاران
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لِلظَّالِمِ اَلْبَادِي غَداً بِكَفِّهِ عَضَّةٌ جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲۴
تشنه درد فراقت منم ای جان در ده آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۴
تا غمزه ات شبیخون در کشور سکون زد نهج البلاغه : حکمت ها
ويژگى هاى اعتقادى امیر المؤمنین علیه السلام
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا كَذَبْتُ وَ لاَ كُذِّبْتُ وَ لاَ ضَلَلْتُ وَ لاَ ضُلَّ بِي عطار نیشابوری : باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است
شمارهٔ ۳۸
هیچم همه تا با خود و با خویشتنم نهج البلاغه : حکمت ها
ويژگى هاى اعتقادى امیر المؤمنین عليه السلام
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا شَكَكْتُ فِي اَلْحَقِّ مُذْ أُرِيتُهُ فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۴
تا سرخ بود چون رخ معشوقان نارنج نهج البلاغه : حکمت ها
یگانه بودن حقیقت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا اِخْتَلَفَتْ دَعْوَتَانِ إِلاَّ كَانَتْ إِحْدَاهُمَا ضَلاَلَةً ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۹۵ - مناجات به درگاه قاضی الحاجات
ای خدا ای ناامیدان را امید نهج البلاغه : حکمت ها
شناخت جايگاه سخن و سكوت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ خَيْرَ فِي اَلصَّمْتِ عَنِ اَلْحُكْمِ كَمَا أَنَّهُ لاَ خَيْرَ فِي اَلْقَوْلِ بِالْجَهْلِ عنصرالمعالی : قابوسنامه
باب سی و هفتم: اندر خدمت کردن پادشاه
بدان ای پسر که اگر اتفاق افتد که از جملهٔ حاشیت باشی از آن پادشاه و بخدمت او پیوندی، هر چند پادشاه ترا نزدیک خویش ممکن دارد تو بدان نزدیکی وی غره مشو و گریزان باش، اما از خدمت گریزان مباش، که از نزدیکی ملک دوری خیزد و از خدمت پادشاه نزدیکی؛ اگر ترا از خویشتن ایمن دارد آن روز ناایمن تر باش و هر که از کسی فربه شود نزار گشتن هم از آن کس باشد؛ هر چند که عزیز باشی از خویشتن شناسی غافل مباش و سخن جز بر مراد پادشاه مگوی و با وی لجاج مکن، که در مثل گفته اند که: هر که با پادشاه در افتد و لجاج کند پیش از اجل بمیرد و خداوند خویش را جز نیکویی کردن راه منمای، تا با تو نیکویی کند، که اگر بدی آموزی با تو هم بدی کند. نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش میانه روی و احتیاط
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> ثَمَرَةُ اَلتَّفْرِيطِ اَلنَّدَامَةُ وَ ثَمَرَةُ اَلْحَزْمِ اَلسَّلاَمَةُ نهج البلاغه : حکمت ها
طمع ورزى و بردگى
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۴ - تازه کردن داستان و یاد دوستان
به هر مدتی گردش روزگار عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۳۶
همی بکشتی تا آدمی نماند شجاع نهج البلاغه : حکمت ها
لجاجت و سستى اراده
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَللَّجَاجَةُ تَسُلُّ اَلرَّأْيَ نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۳ - در نعت پیغمبر اکرم
محمد که بیدعوی تخت و تاج باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۷۵
عاشق آن به که دایم در بلا بی نهج البلاغه : حکمت ها
پرهیز از کینه توزی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اُحْصُدِ اَلشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيْرِكَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِكَ