سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۰
کوه را افغانم آتش در جگر می افگند ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۱۱۴
ای خزیده درین سرای کهن رفیق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۴
شوخی که صدش دل نگران می باشد شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱۳
نور چشمست او به او بینیم ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣١٧
عید نو کائینه دلها ز زنگ غم زدود سعدی : غزلیات
غزل ۲۳۲
دو چشم مست تو کز خواب صبح برخیزند ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۳
ای طمع کرده ز نادانی به عمر هرگزی عطار نیشابوری : بخش هجدهم
(۱۱) حکایت مجنون و لیلی
مگر یک روز مجنون فرصتی یافت اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵
شیرین دهنا، شکر لبا، تازه خطا، نهج البلاغه : خطبه ها
طلب باران
<strong> و من خطبة له عليه‌السلام في الاستسقاء </strong> عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۷۲
هر کس که در بهار به صحرا برون رود اقبال لاهوری : پیام مشرق
گریهٔ ما بی اثر ناله ما نارساست
گریهٔ ما بی اثر ناله ما نارساست جمال‌الدین عبدالرزاق : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۶
سخت آشفته جمال خودی غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۶
گر خورم گرداب سان دریای آب مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵۴
گفتم مکن چنین‌ها ای جان چنین نباشد عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۴۱۳
فصل بهار است و شُکر نسیم بهار فرض رودکی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۱۱
آن چیست بر آن طبق همی تابد؟ ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۲۴ - گله از قوام‌السلطنه
من با تو حق صحبت دیرینه داشتم ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۷۸
هستی که عیان نیست روان در شانی کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹
توبه کردم مستی از چشم بتان افتاده است