صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۳۹
پادشاهی نه به سیم و زر و گوهر باشد کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۷
گفتمت سنگدلی آمد ازین نکته گرانت صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۳۲۷
اگر چه موی سفیدست صبح آگاهی اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۹
می باید ساختن گرت برگ صفاست محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۱۶
شیخ گفت: وقتک بین النَفَسین. وقت تو میان دونفس است یکی گذشته و یکی ناآمده. پس گفت دی شد و فردا کو؟ روز امروز است. الوقت سیف قاطع. نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۷
ای کرده خراب خانه ها را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶۹
نگاهبان دو دیدهست چشم دلداری کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۷
غمت دارم مرا شادی همین است هاتف اصفهانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲
دست ساقی ز دست حاتم خوشتر جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۸
عشق رویت عقل ما تاراج کرد ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۷
حاجیان آمدند با تعظیم کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴
حلقه بر در میزند هر دم خیال روی دوست احمد شاملو : هوای تازه
تو را دوست میدارم
طرفِ ما شب نیست فریدون مشیری : گناه دریا
پرستش
ای شب، به پاس صحبت دیرین، خدای را، با او بگو حکایت شب زنده داریام سعدی : غزلیات
غزل ۱۸۷
هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۵۹
تا عاشق آن یارم، بیکارم و بر کارم خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۲۴۷
الهی نظر خود بر ما مدام کن و ما را بر داشتهٔ خود نام کن و به وقت رفتن، بر جان ما سلام کن. نصرالله منشی : باب البوم و الغراب
بخش ۱۶ - سرانجام بومان
ملک بومان را چنانکه رسم بی دولتان است این نصایح ندانست شنود و عواقب آن را نتوانست دید. وزاغ هر روزی برای ایشان حکایت دل گشای و مثل غریب و افسانه عجیب میآوردی، و بنوعی در محرمیت خویش میافزود تا بر غوامض اسرار اخبار ایشان وقوف یافت. ناگاه فرومولید و نزدیک زاغان رفت. چون ملک زاغان او را بدید پرسید: ما وراءک یا عصام؟ گفت: افسر کرمانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹
عکاس دو کرد عکس رخسار تو را کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۲ - و قال ایضاً یمدح الصّدر السّعید رکن الدیّین صاعد
صدرا ! زخاکپای تو بیزار نیستم
غزل شمارهٔ ۳۴۳۹
پادشاهی نه به سیم و زر و گوهر باشد کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۷
گفتمت سنگدلی آمد ازین نکته گرانت صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۳۲۷
اگر چه موی سفیدست صبح آگاهی اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۹
می باید ساختن گرت برگ صفاست محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۱۶
شیخ گفت: وقتک بین النَفَسین. وقت تو میان دونفس است یکی گذشته و یکی ناآمده. پس گفت دی شد و فردا کو؟ روز امروز است. الوقت سیف قاطع. نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۷
ای کرده خراب خانه ها را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶۹
نگاهبان دو دیدهست چشم دلداری کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۷
غمت دارم مرا شادی همین است هاتف اصفهانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲
دست ساقی ز دست حاتم خوشتر جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۸
عشق رویت عقل ما تاراج کرد ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۷
حاجیان آمدند با تعظیم کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴
حلقه بر در میزند هر دم خیال روی دوست احمد شاملو : هوای تازه
تو را دوست میدارم
طرفِ ما شب نیست فریدون مشیری : گناه دریا
پرستش
ای شب، به پاس صحبت دیرین، خدای را، با او بگو حکایت شب زنده داریام سعدی : غزلیات
غزل ۱۸۷
هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۵۹
تا عاشق آن یارم، بیکارم و بر کارم خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۲۴۷
الهی نظر خود بر ما مدام کن و ما را بر داشتهٔ خود نام کن و به وقت رفتن، بر جان ما سلام کن. نصرالله منشی : باب البوم و الغراب
بخش ۱۶ - سرانجام بومان
ملک بومان را چنانکه رسم بی دولتان است این نصایح ندانست شنود و عواقب آن را نتوانست دید. وزاغ هر روزی برای ایشان حکایت دل گشای و مثل غریب و افسانه عجیب میآوردی، و بنوعی در محرمیت خویش میافزود تا بر غوامض اسرار اخبار ایشان وقوف یافت. ناگاه فرومولید و نزدیک زاغان رفت. چون ملک زاغان او را بدید پرسید: ما وراءک یا عصام؟ گفت: افسر کرمانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹
عکاس دو کرد عکس رخسار تو را کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۲ - و قال ایضاً یمدح الصّدر السّعید رکن الدیّین صاعد
صدرا ! زخاکپای تو بیزار نیستم
