ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۵
تا سپهر حسن را رخسار تو ماهست و بس بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۷۲
به این موهومیام یا رب که کرد آیینهدار او سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۱۵۶ - در بیان آنکه حق تعالی ارواح را پیش از اشباح بنهصد هزار سال آفرید و همه را برحمت خود میپرورد و آسوده میداشت. چون فرمود الست بربکم گفتند بلی. ندا کرد که اهبطوا. از این عالم بیچون در آن عالم چون روید و در قوالب آب و گل ساکن شوید وفای عهد شما ظاهر گردد. پس هر کرا آنجا عیشی و طیشی و راحتی بود اینجا باز جویان آن شود که حب الوطن من الایمان. و هر کرا نبود چه جوید، حیوانی باشد از این عالم رسته چون گاو و خر بصورت آدمی و بمعنی حیوان. حیوان از کجا و معرفت حق از کجا.
هرکرا جان او ز عهد الست ایرج میرزا : قطعه ها
حق استاد
گفت استاد مبر درس از یاد ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
دل بزنجیر سر زلف تو در بستم باز کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۷
تا یافت عزت از تو مکان گوالیار جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۹۰
برقی از حُسن تو پیدا شد و ناپیدا شد اوحدالدین کرمانی : الفصل الاول - فی الطامات
شمارهٔ ۱۲
از خوردن باده دوش حالم بگرفت امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۱۶۵
اُونجه که بئوتی هِرسْ، من بپامهْ خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۱
مهرهٔ مهر چو از حقه مینا بنمود امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۳
کشته تیغ جفایت دل درویش من است خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۶
جان از تنم برآید چون از درم درآئی عطار نیشابوری : باب بیست و هشتم: در امیدواری نمودن
شمارهٔ ۵
هر چند نیم در ره او بر کاری اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۸
تا نمردیم دل از درد تو بهبود نداشت عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۵۵
عرفی منم آن که دوزخم بت شکن است غزالی : رکن دوم - رکن معاملات
بخش ۷۱ - اصل نهم
و این قطبی است از اقطاب دین که همه انبیاء را بدین فرستاده اند. چون این مندرس شود و از میان خلق برخیزد، همه شرع باطل شود. اما این در سه باب یاد کنیم به اذن الله تعالی: صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۱۹۱ - بابالعین العالم بفتح اللام
چنین گویند ارباب معانی مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵۰
هشیار اگر زر و گر زرین است نهج البلاغه : خطبه ها
پرهيز از آرزوهاى طولانى و هوا پرستى
<strong> و من كلام له عليهالسلام </strong> <strong> و فيه يحذر من اتباع الهوى و طول الأمل في الدنيا </strong> مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۵۳ - مدح سلطان مسعود
تا جهان باشد ملک مسعودی باد
شمارهٔ ۱۷۵
تا سپهر حسن را رخسار تو ماهست و بس بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۷۲
به این موهومیام یا رب که کرد آیینهدار او سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۱۵۶ - در بیان آنکه حق تعالی ارواح را پیش از اشباح بنهصد هزار سال آفرید و همه را برحمت خود میپرورد و آسوده میداشت. چون فرمود الست بربکم گفتند بلی. ندا کرد که اهبطوا. از این عالم بیچون در آن عالم چون روید و در قوالب آب و گل ساکن شوید وفای عهد شما ظاهر گردد. پس هر کرا آنجا عیشی و طیشی و راحتی بود اینجا باز جویان آن شود که حب الوطن من الایمان. و هر کرا نبود چه جوید، حیوانی باشد از این عالم رسته چون گاو و خر بصورت آدمی و بمعنی حیوان. حیوان از کجا و معرفت حق از کجا.
هرکرا جان او ز عهد الست ایرج میرزا : قطعه ها
حق استاد
گفت استاد مبر درس از یاد ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
دل بزنجیر سر زلف تو در بستم باز کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۷
تا یافت عزت از تو مکان گوالیار جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۹۰
برقی از حُسن تو پیدا شد و ناپیدا شد اوحدالدین کرمانی : الفصل الاول - فی الطامات
شمارهٔ ۱۲
از خوردن باده دوش حالم بگرفت امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۱۶۵
اُونجه که بئوتی هِرسْ، من بپامهْ خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۱
مهرهٔ مهر چو از حقه مینا بنمود امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۳
کشته تیغ جفایت دل درویش من است خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۶
جان از تنم برآید چون از درم درآئی عطار نیشابوری : باب بیست و هشتم: در امیدواری نمودن
شمارهٔ ۵
هر چند نیم در ره او بر کاری اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۸
تا نمردیم دل از درد تو بهبود نداشت عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۵۵
عرفی منم آن که دوزخم بت شکن است غزالی : رکن دوم - رکن معاملات
بخش ۷۱ - اصل نهم
و این قطبی است از اقطاب دین که همه انبیاء را بدین فرستاده اند. چون این مندرس شود و از میان خلق برخیزد، همه شرع باطل شود. اما این در سه باب یاد کنیم به اذن الله تعالی: صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۱۹۱ - بابالعین العالم بفتح اللام
چنین گویند ارباب معانی مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵۰
هشیار اگر زر و گر زرین است نهج البلاغه : خطبه ها
پرهيز از آرزوهاى طولانى و هوا پرستى
<strong> و من كلام له عليهالسلام </strong> <strong> و فيه يحذر من اتباع الهوى و طول الأمل في الدنيا </strong> مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۵۳ - مدح سلطان مسعود
تا جهان باشد ملک مسعودی باد
